Die rol van sang in Boeddhisme

As u na 'n Boeddhistiese tempel gaan, sal u moontlik mense ontmoet wat sing. Al die skole vir Boeddhisme het 'n bietjie liturgie gesing, hoewel die inhoud van die liedere baie verskil. Die praktyk kan nuwelinge ongemaklik maak. Ons kan uit 'n godsdienstige tradisie kom waar 'n standaard teks tydens 'n erediens voorgehou of gesing word, maar ons sing nie gereeld nie. Verder het baie van ons in die Weste aan die liturgie gedink as 'n nuttelose vestiging van 'n vorige tyd, meer bygelowig.

As u 'n Boeddhistiese sangdiens waarneem, kan u mense sien buig of speel gong en tromme. Priesters kan wierook, kos en blomme offer vir 'n figuur op die altaar. Sang kan in 'n vreemde taal geskied, selfs as almal teenwoordig Engels praat. Dit kan baie vreemd lyk as u bewus is dat Boeddhisme 'n nie-teïstiese godsdiensoefening is. 'N Sangdiens mag net so teïsties lyk soos 'n Katolieke massa, tensy u die praktyk verstaan.

Liedjies en beligting
As u egter eers verstaan ​​wat aangaan, kom kyk dat Boeddhistiese liturgieë nie bedoel is om 'n god te aanbid nie, maar om ons te help om verligting te bewerkstellig. In Boeddhisme word verligting (bodhi) gedefinieer as ontwaking van 'n mens se waanbeelde, veral die waan van die ego en 'n aparte self. Hierdie ontwaking is nie intellektueel nie, maar eerder 'n verandering in die manier waarop ons ervaar en waarneem.

Sang is 'n metode om bewustheid te kweek, 'n instrument om jou wakker te maak.

Tipes Boeddhistiese liedere
Daar is verskillende soorte tekste wat as deel van Boeddhistiese liturgieë gesing word. Hier is 'n paar:

Sang kan die hele of 'n deel van 'n sutra wees (ook sutta genoem). 'N Sutra is 'n preek uit die Boeddha of een van die dissipels van die Boeddha. Na die lewe van die Boeddha is 'n groot aantal sutras uit die Mahayana-boeddhisme egter saamgestel. (Sien ook "Boeddhistiese Skrifte: 'n oorsig" vir verdere uitleg.)
Sang kan 'n mantra wees, 'n kort opeenvolging van woorde of lettergrepe, wat dikwels herhaaldelik gesing word, wat vermoedelik transformatiewe krag het. 'N Voorbeeld van 'n mantra is om mani padme hum, wat verband hou met die Tibetaanse Boeddhisme. Om 'n mantra met bewustheid te sing, kan 'n vorm van meditasie wees.
'N Dharani is iets soos 'n mantra, hoewel dit gewoonlik langer is. Daar word gesê dat die Dharani die wese van 'n leer bevat, en die herhalende gesang van 'n Dharani kan 'n voordelige krag opwek, soos beskerming of genesing. Die sing van 'n dharani beïnvloed ook die sanger se gedagtes subtiel. Dharans word gewoonlik in Sanskrit gesing (of in 'n mate van benadering van hoe Sanskrit klink). Soms het lettergrepe nie 'n definitiewe betekenis nie; dit is die geluid wat tel.

'N Gatha is 'n kort vers om te sing, te sing of te resiteer. In die Weste is gathas dikwels in die taal van die sangers vertaal. Anders as mantras en dharans, is wat die gathas sê belangriker as wat dit lyk.
Sommige liedjies is eksklusief vir sekere Boeddhisme-skole. Nianfo (Chinees) of Nembutsu (Japannees) is die praktyk om die naam van die Boeddha Amitabha te sing, 'n praktyk wat slegs in die verskillende vorme van Boeddhisme van die Suiwer Land voorkom. Nichiren Boeddhisme word geassosieer met Daimoku, Nam Myoho Renge Kyo, wat 'n uitdrukking van geloof in die Lotus Sutra is. Nichiren Boeddhiste sing ook Gongyo, wat bestaan ​​uit gedeeltes uit die Lotus Sutra, as deel van hul daaglikse formele liturgie.

Hoe om te sing
As u nie die Boeddhisme ken nie, is die beste raad om mooi te luister na wat almal doen en dit doen. Sit u stem in samehang met die meeste van die ander sangers (geen groep is heeltemal in samehang nie), kopieer die volume mense rondom u en begin sing.

Sing as deel van 'n groepdiens is iets wat julle almal saam doen, so luister nie net na jouself nie. Luister tegelyk na almal. Wees deel van een groot stem.

U sal waarskynlik die geskrewe teks van die chanting liturgie kry, met vreemde woorde in Engelse transliterasie. (Indien nie, luister totdat u dit agterkom.) Behandel u liedjiesboek met respek. Let op hoe ander hul sangboeke hou en probeer om dit te kopieer.

Vertaling of oorspronklike taal?
Terwyl Boeddhisme weswaarts beweeg, word sommige van die tradisionele liturgieë in Engels of ander Europese tale gesing. Maar u kan vind dat 'n beduidende hoeveelheid liturgie nog steeds in 'n Asiatiese taal gesing word, selfs deur nie-etniese Asiatiese Westerlinge wat nie die Asiatiese taal praat nie. Omdat?

Vir mantras en dharans is die klank van sang net so belangrik, soms belangriker, as betekenisse. In sommige tradisies word gesê dat klanke manifestasies is van die ware aard van die werklikheid. As hulle met groot aandag en bewustheid gesing word, kan mantras en dharans 'n kragtige groepsmeditasie word.

Sutras is 'n ander vraag, en soms veroorsaak die vraag of 'n vertaling te sing al dan nie 'n twis. As ons 'n sutra in ons taal sing, help ons om die onderrig te internaliseer op 'n manier wat eenvoudige lees nie kan doen nie. Maar sommige groepe verkies om Asiatiese tale te gebruik, deels vir die effek van klank en deels vir die handhawing van 'n band met Dharma-broers en -susters regoor die wêreld.

As sang aanvanklik vir u onbeduidend lyk, hou 'n oop gemoed in die rigting van deure wat kan oopgaan. Baie senior studente en onderwysers sê dat die ding wat hulle die verveligste en die domste gevind het toe hulle die eerste keer begin oefen het, juis die ding was wat hul eerste ontwaking-ervaring aanleiding gegee het.