Məsih dirilmənin və həyatın müəllifidir

Həvari Paul, bərpa edilmiş qurtuluşun xoşbəxtliyini xatırladaraq deyir: Adəm vasitəsilə ölüm bu dünyaya gəldiyi kimi, Məsih vasitəsilə də xilas dünyaya yenidən verildi (bax. Rom 5:12). Yenə də: Yerdən alınan ilk insan yerdir; ikinci insan göydən gəlir və buna görə də cənnətdədir (1 Kor 15:47). O da deyir: "Torpaq adamının şəklini apardığımız kimi", yəni günah işləyən qoca kişinin şəklini də götürsək, "səmavi insanın şəklini də daşıyacağıq" (1 Kor. 15:49), yəni qurtuluş insanı Məsihdə qəbul etdi, satın aldı, təzələndi və saflaşdı. Həvarinin özünə görə Məsih ilk növbədə gəlir, çünki dirilməsinin və həyatının müəllifidir. Sonra Məsihə aid olanlar, yəni Onun müqəddəsliyini təqlid edərək yaşayanlar gəlir. Bunların dirilməsinə əsaslanan təhlükəsizlik var və Rəbbin Özünün İncildə dediyi kimi səmavi vədin izzətinə sahib olacaq: Məni izləyən həlak olmayacaq, ölümdən həyata keçəcək (Cn. 5:24) .
Beləliklə, Xilaskarın ehtirası insanın həyatı və qurtuluşudur. Bu səbəbdən, əslində, bizim üçün ölmək istəyirdi ki, ona inanıb əbədi yaşayaq. Vaxt keçdikcə bizim olduğumuz kimi olmaq istədi ki, içimizdəki əbədiyyət vədini yerinə yetirib, onunla əbədi yaşayaq.
Bu, səmavi sirlərin lütfüdür, Pasxa hədiyyəsidir, ən çox arzuladığımız ilin bayramıdır, bunlar həyat verən həqiqətlərin başlanğıcıdır.
Bu sirr üçün, müqəddəs kilsənin həyati yuyulmasında doğulmuş, uşaqların sadəliyi ilə yenidən doğulan uşaqlar günahsızlıqlarını ləkələyirlər. Pasxa münasibətilə xristian və müqəddəs valideynlər imanla yeni və saysız-hesabsız bir nəsil davam etdirirlər.
Pasxa üçün iman ağacı çiçəklənir, vəftiz şəfalı olur, gecə yeni işıqla parlayır, cənnət hədiyyəsi enir və rabbani ayin səmavi qidasını verir.
Pasxa üçün Kilsə bütün insanları qucağına alır və onları bir insan və bir ailəyə çevirir.
Bir ilahi maddəyə və hər şeyə qadir olanların və üç şəxsiyyətin adının pərəstişkarları Peyğəmbərlə illik bayramın məzmurunu oxuyurlar: "Bu Rəbbin yaratdığı gündür: gəlin buna sevinək və sevinək" (Ps 117, 24). Hansı gün? Görəsən. Əvvəlcəni həyata, başlanğıcı işığa verən. Bu gün əzəmətin memarıdır, yəni Rəbb İsa Məsihin özüdür. Özü haqqında dedi: Mən günəm: gün ərzində kim gəzirsə büdrəməz (bax: Jn 8, 12), yəni: Hər şeydə Məsihi təqib edən, addımlarını izləyən əbədi işığın astanasına çatacaq. Hələ burada bədəni ilə aşağıda olarkən Atadan belə xahiş etdi: Ata, mənə inananların olduğum yerdə olmasını istəyirəm: sən də mənim içimdə olduğum kimi, mən də sənin içindəsən, onlar da qalsınlar bizdə (bax. Jn 17, 20 ff.).