Padre Pio-ya sədaqət: rahib San Giovanni Rotondoda bir uşağa şəfa verir

Mariya yeni doğulmuş xəstə uşağın anasıdır və tibbi müayinədən sonra kiçik məxluqun çox mürəkkəb xəstəlikdən əziyyət çəkdiyini öyrənir. Onu xilas etmək ümidi tamamilə itirildikdə, Maria qatarla San Giovanni Rotondoya getməyə qərar verir. O, Puglianın qarşı tərəfindəki bir şəhərdə yaşayır, lakin bədənində çarmıxda İsanın yaraları kimi beş qanaxma yarası daşıyan və böyük möcüzələr göstərən, xəstələrə şəfa verən və şəfa verən bu keşiş haqqında çox eşitmişdir. bədbəxtlərə ümid. Dərhal yola düşür, lakin uzun yolda uşaq ölür. Onu şəxsi paltarına bükür və bütün gecəni qatarda seyr etdikdən sonra onu yenidən çamadana qoyur və qapağı bağlayır. Beləliklə, ertəsi gün San Giovanni Rotondoya çatır. O, çarəsizdir, dünyada ən çox maraqlandığı məhəbbətini itirmişdir, lakin inamını itirməmişdir. Elə həmin axşam o, Qarqanodan olan keşişin hüzurundadır; o, etiraf etmək üçün növbəyə durur və əlində iyirmi dörd saatdan artıqdır ki, mərhum olan uşağının kiçik cəsədi olan çamadanı tutur. O, Padre Pionun qarşısına gəlir. Çarəsizlikdən göz yaşları içində hönkür-hönkür hönkür-hönkür diz çökən qadın dua etmək üçün əyilir və ondan kömək diləyir, diqqətlə ona baxır. Ana çamadanı açır və ona kiçik bədəni göstərir. Yazıq keşiş bu təsəllisiz ananın dərdindən çox təsirlənir və o da əzab çəkir. Uşağı götürür və damğalanmış əlini onun başına qoyur, sonra gözlərini göyə çevirərək dua edir. Zavallı məxluq artıq canlanmayana bir saniyədən çox vaxt keçmir: bir çırpıda jest əvvəlcə ayaqlarını, sonra isə kiçik qollarını çıxarır, uzun yuxudan oyanır. Anasına dönüb ona deyir: “Ana, niyə qışqırırsan, görmürsən ki, oğlun yatır? Qadının və kiçik kilsəni toplayan izdihamın fəryadları ümumi alqışlarla partlayır. Ağızdan ağıza bir möcüzə qışqırır. 1925-ci ilin may ayı idi ki, şikəstlərə şəfa verən, ölüləri dirildən bu təvazökar keşişin xəbəri bütün dünyada teleqraf naqillərində sürətlə yayılır.