Bu mənim cənazə günümün necə olacağıdır (müəllif Paolo Tescione)
Biz şənliklər, tədbirlər, şənliklər təşkil etməyə alışmışıq, amma hamımız həyatımızın ən vacib gününü - cənazə günümüzü tərk edirik. Çoxları o gündən qorxurlar, bu barədə düşünmək belə istəmirlər və buna görə də həmin gün başqalarının onlar üçün nə edəcəyini gözləyirlər. Hamımız o günü xüsusi bir gün, bənzərsiz bir gün hesab etməliyik.
Bu mənim cənazə günümün necə olacağıdır.
Göz yaşları, nənələr və başsağlığı öpüşləri içərisində evə gəlməməyinizi tövsiyə edirəm, amma hər bazar günü Rəbb İsanın gününü qeyd etmək üçün olduğu kimi birbaşa Kilsədə görüşək .. Sonra məzlum bədənimin istirahət edəcəyi tabutu seçdiyiniz zaman üç min, dörd min avro xərcləməyəcəksiniz amma yalnız yüz nəfər kifayətdir. Yalnız sizə lazım olan bir şey bədənimi dincəltmək üçün taxta bir qabdır, cənazə mərasiminə xərcləməli olduğunuz pulunuzu ehtiyacı olanlara verin və İsanın xristian təliminə əməl edin.Mən sizə əziz keşişin qonaqlıqlarını qonaq etməyi, özünüzü eşitdirməyi tövsiyə edirəm. Bütün şəhərdə zənglərin böyüdüyü və melodik səsləri olan bu zəif zənglər ilə həmvətənlərimi kədərləndirməmək, lakin saatlarla zəng çalır. Sonra bənövşəyi paltarları qəbr kimi qoymayın, qiyamət günü xatırladığınız Bazar geyimləri kimi ağ rənglərdən istifadə edin. Sizə hörmətli keşiş tövsiyə edirəm ki, bir xəyanət edəndə bu və ya bu olduğunu söyləməyin, həmişəki kimi İncil haqqında danışın. Cənazəmin kütləsində ən vacib insan həmişə İsa olur və mən o gün baş qəhrəman deyiləm. Tövsiyə edirəm ki, çiçəklər o memarlıq taclarını düzəltməsin və cənazəmi çiçəklərdən yaymasın, yazda kilsəni geniş, rəngarəng və ətirli çiçəklərlə bəzəsin. Sonra şəhərdə "o Cənnətdə anadan olub" sözləri yazılmış plakatlar qoyub "keçmədi".
Əgər toyum, məzuniyyətim və ya ad günlərim üçün etdiyim kimi bir günlük məclisə dəvət etmiş olsaydım, indi hamınız xoşbəxt və xoşbəxt idiniz, mən sizi cənazəmə, bütün əbədi davam edən məclisə dəvət edirəm, ağlayın. bəs nə ağlayırsan? Yaşadığımı bilmirsən? Sənin yanında olduğumu və hər addımınızı izlədiyimi bilmirsən? Məni görmürsən və buna görə mənim yoxluğumdan kədərlənirsən, amma Allahımın məhəbbətində olan mən xoşbəxtəm. Əslində sevincim burda olanda yer üzündə necə qalmağını düşünürəm.
Bu dəfn günümdür. Bir ağlama, gediş deyil, son deyil, yeni bir həyatın, əbədi həyatın başlanğıcıdır. Dəfn günü, hər kəs cənnətdə doğulduğum üçün xoşbəxt olmalı və Yerdəki sonum üçün ağlamaması lazım olan bir ziyafət olacaq. Dəfn etdiyim gün, gördüyünüz kimi sonuncu gün olmayacaq, ancaq ilk gün, bitməyəcək bir şeyin başlanğıcı olacaq.
PAOLO TESCIONE tərəfindən yazılıb
KATOLİK Bloqqer
İSTİFADƏ VƏZİFƏSİNİN TƏQDİM EDİLMƏSİ YOXDUR