İnam və Qorxu bir yerdə ola bilərmi?

Elə isə sualla qarşılaşaq: İnam və qorxu bir yerdə ola bilərmi? Qısa cavab bəli. Hekayəmizə qayıdaraq nələrin baş verdiyinə nəzər salaq.

İnam Adımları “Davud, səhər tezdən sürünü bir çobanın himayəsinə buraxdı, yüklənib Jesse'nin əmr etdiyi kimi getdi. Ordu müharibə qışqıra-qışqıra döyüş mövqelərinə doğru irəlilədikdə düşərgəyə çatdı. İsrail və Filiştlilər bir-birinə baxaraq xəttlərini çəkirdilər ”(1 Şamuel 17: 20-21).

İnam və qorxu: Rəbb sənə güvənirəm

İsraillilər iman addımını atdılar. Döyüşmək üçün sıraya düzülmüşdülər. Müharibə fəryadı bağırdılar. Filiştlilərlə üzbəüz döyüş cəbhələrini çəkdilər. Bunların hamısı imanın addımları idi. Eyni şeyi edə bilərsən. Bəlkə səhəri ibadətlə keçirirsiniz. Siz oxudunuz Allahın sözü. Kilsəyə sədaqətlə gedin. Atdığınızı bildiyiniz imanın bütün addımlarını atırsınız və bunu düzgün niyyət və motivasiya ilə edirsiniz. Təəssüf ki, hekayədə daha çox şey var.

Qorxu addımları “Onlarla danışarkən Filistinli Gath çempionu Qolyat sıralarından çıxdı və həmişəki çağırışını qışqırdı və David onu eşitdi. İsraillilər bu adamı görəndə hamısı qorxu ilə Ondan qaçdı ”(1 Şamuel 17: 23-24).

Bütün yaxşı niyyətlərinə baxmayaraq, döyüşə uyğunlaşmağına və döyüş mövqeyinə girməsinə baxmayaraq müharibə qışqıraraq qışqırmağa baxmayaraq, Qolyat görünəndə hər şey dəyişdi. Gördüyünüz kimi, o görünəndə inamları itdi və qorxularından hamısı qaçdı. Bu sizin də başınıza gələ bilər. Bu vəziyyətə meydan oxumağa hazır olan inamla qayıdırsan. Ancaq problem ondadır ki, Goliath görünəndə, ən yaxşı niyyətlərinizə baxmayaraq, inancınız pəncərədən çıxır. Bu, ürəyinizdə birlikdə mövcud olan bu iman və qorxu həqiqətinin olduğunu göstərir.

Dilemma ilə necə davranmaq olar?

Unutmamalı olduğum bir şey budur ki, iman qorxunun olmaması deyil. İnam sadəcə qorxuya baxmayaraq Allaha inanmaqdır. Başqa sözlə, iman qorxunuzdan daha böyük olur. Davud Zəburda maraqlı bir şey söylədi. "Qorxduğum zaman sənə güvənirəm" (Məzmur 56: 3).