Allah sizi gözlənilməz bir istiqamətə göndərəndə

Həyatda baş verənlər həmişə nizamlı və ya proqnozlaşdırıla bilməz. Qarışıqlıq içərisində sülh tapmaq üçün bəzi fikirlər.

Gözlənilməz bükülmə
Bu səhər Mərkəzi Parkın qərb tərəfi ilə uzanan səkidə geometriyasına heyran qaldım: ayaqlarım altındakı altıbucaqlı daşlar parket kimi kərpiclə düzülmüş, nizami bir daş divarla ayrılmışdı. Divarın kənarında parkın özü yerləşirdi, orada mavi səmada çılpaq ağacların incə filialları və porsuq çadırlarından nizamsız ev sərçələri çıxırdı.

Düz, nizamlı, süni səkilərlə təbiətin sərhədlərindən kənarda dolaşıq, dolaşan coşğusu arasındakı ziddiyyət məni Allahın yaratması ilə insanın fərqləri barədə düşünməyə vadar etdi.

Dünyada Allah tərəfindən yaradılan saysız-hesabsız dairələrin nümunələri var: ay, göbəklər, üzümlər, su damlaları və çiçəklərin mərkəzi. Üçbucaqlar da asanlıqla nəzərə çarpır. Pişik pişiklərinin burunları və qulaqları, iynəyarpaqlı ağacları, dağ zirvələri, agave yarpaqları və çay deltası var.

Bəs insan tərəfindən yaradılan dünyada ən çox rast gəlinən bu düzbucaqlı forma nədir? Beynimdə təbii həmkarları axtardım və düşündüm ki, yalnız ikisi var: dişlər və duz kristalları. Bu məni təəccübləndirdi. Sadəcə bloklar və düz xətlərlə planlaşdırma və qurmağın daha asan olduğu üçün düzbucaqlılara üstünlük veririk? Yoxsa insanların həyatın xətti olacağını düşünmə meyli ilə bir əlaqəsi varmı? Mən bilmirəm.

Tanrının birbaşa əyri xətlərlə yazdığı bir deyim var. Qışda bir ağacın budaqları, budaqları və budaqları zahirən qarışıq, lakin açıq şəkildə planlaşdırılmış bir şəkildə göyə uzanan gözəlliyinə baxarkən mənasını verən bir şey anlaya bilərəm.

Tanrı planı həmişə istədiyim kimi sifarişli və proqnozlaşdırılan deyil. Həyatımda əvvəlcədən deyə bilmədiyim və ya təxmin edə bilmədiyim döngələr var. Bu, gözlənilməz istiqamətlərdə budaqlanmanın səhv və ya səhv olduğu anlamına gəlmir. Bütün mənası budur ki, olduğum hər yeni yerdə Rəbb üçün və Rəbbin yanında böyümək, uzanmaq, yaşamaq lazımdır.