Müqəddəs Həftə: Yaxşı Cümə düşüncəsi

onu çarmıxa çəkdilər və paltarlarını bölüşdürdülər, hər kəsin alacaqları şeyləri payladılar. Çarmıxa çəkəndə səhər doqquz idi. Cümləsinin səbəbi olan yazıda "Yəhudilərin padşahı" yazıldı. Həm də onunla birlikdə iki qulduru - birini sağda, birini də solda çarmıxa çəkdilər. Günorta ikən günorta üçə qədər bütün yer qaranlıq qaldı. Saat üçdə İsa yüksək səslə fəryad etdi: «Eloi, Eloì, lema sabathani?», Yəni: «Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin?» Deməkdir. Bunu eşidən bəzi iştirakçılar dedilər: "Budur, İlyası çağır!" Biri sirkə süngərini islatmaq üçün qaçdı, bir qamışa baxdı və ona bir içki verdi: "Gözlə, görək İlyasın onu gətirməyə gəldiyini görək" dedi. Lakin İsa yüksək səslə fəryad etdi.

Ya Rəbb, bu müqəddəs gecədə sizə nə deyə bilərəm? Ağzımdan çıxa biləcək bir söz, bəzi düşüncələr, bəzi cümlələr varmı? Sən mənim üçün öldün, günahlarım üçün hər şeyi etdin; nəinki mənim üçün kişi olmusunuz, eyni zamanda mənim üçün ən vəhşicəsinə ölmüsünüz. Cavab var? Uyğun bir cavab tapa bilsəydim, amma müqəddəs ehtiras və ölümünüzü düşünərək yalnız təvazökarlıqla etiraf edə bilərəm ki, ilahi məhəbbətinizin sonsuzluğu istənilən cavabı tamamilə qeyri-adekvat edir. Sadəcə icazə ver ki, qarşınızda durub sizə baxım.
Vücudunuz qırılır, başınız yaralanır, əlləriniz və ayaqlarınız dırnaqla yırtılır, yanınız deşilib. Artıq bədəniniz ananızın qucağında yatır. İndi hər şey bitdi. Bitdi. Tamamlanır. Yerinə yetirilir. Rəbb, səxavətli və şəfqətli Rəbb, sənə pərəstiş edirəm, səni tərif edirəm, təşəkkür edirəm. Ehtirasınız və ölümünüzlə hər şeyi yeni etdiniz. Xaçınız bu dünyada yeni bir ümid əlaməti olaraq əkilmişdir. Ya Rəbb, həmişə sənin çarmıxın altında yaşayım və davamlı olaraq çarmıxın ümidini elan edim.