Як падрэ Піо перажываў Вялікі пост?

Айцец Піё, таксама вядомы як Сан-Піо да П'етрэліна, быў італьянскім манахам-капуцынам, вядомым і любімым за яго стыгмы і містычныя дары. З маладых гадоў ён незвычайна жыў духам пакаяння перыяду Вялікага посту, прысвячаючы сваё жыццё малітве, пакаянню і ахвяры дзеля любові да Бога.

Вялікі пост - гэта перыяд, які папярэднічае Вялікадню у хрысціянскай традыцыі характарызуецца малітвай, постам і пакаяннем. Для Айца Піо гэта быў не проста перыяд сорак дзён устрымання і пазбаўлення, але спосаб пастаяннага жыцця зносіны з Богам праз змярцвенне і ахвяру.

Айцец Піо і пакаянне падчас Вялікага посту

З юнацтва падрэ Піо прысвяціў сябе практыцы покуць строга. Ён спаў на драўляным ложку і так ён бічаваў рэгулярна ачышчаць свой дух і прыносіць ахвяры за грахі свету. Маці бачыла, як ён біў сябе жалезнымі ланцугамі. Аднак калі ён прасіў яго спыніцца, манах адказаў, што яму трэба змагацца, бо габрэі збілі Езуса.

Падчас Вялікага посту кс актывізаваў сваю практыку пакаяння, яшчэ больш пасціцца, менш спаць і прысвячацца цэлыя гадзіны да ціхай малітвы. Яго жаданне з'яднацца з Хрыстом у Яго страсці і смерці прывяло яго да жыцця ў стане бесперапыннае знішчэнне, прапаноўваючы кожную пакуту як магчымасць адкуплення для сябе і для іншых.

Яго пакаяльнае жыццё не было прадыктавана а пачуццё віны або асуджэнне, але з глыбокай любові да Бога і да душ. Айцец Піо быў перакананы, што толькі праз пакаянне і ахвяру можна атрымаць боская ласка і вечнае збаўленне. Яго пакуты не разглядаліся як пакарання, але як сродак ачышчэння свайго сэрца і больш цеснага з’яднання з укрыжаваным Хрыстом.

Падрэ Піо запрасіў таксама сваю сям’ю верны ісці шляхам пакаяння падчас Вялікага посту, заахвочваючы іх да посту, ст малітва і міласціна як сродак ачышчэння сэрца і набліжэння да Бога Яго прыклад пакаяннага жыцця натхніла многіх перажываць гэты перыяд не толькі як перыяд знешніх пазбаўленняў, але як амагчымасць расці духоўна і адмовіцца ад граху, каб прыняць святасць.