Гамілія No Vax, святара, крытыкуецца вернікамі, якія пакідаюць Касцёл

Падчас гаміліі на імшы ў канцы года, днём у пятніцу 31 снежня, ён раскрытыкаваў вакцыны і лінію, прынятыя ўрадам для барацьбы з пандэміяй. Гэта здарылася з Касоратэ Прыма, горад у Павіі на мяжы з правінцыяй Мілан, парафія якой с Сан-Віторе Марцірэ гэта частка Міланскай архідыяцэзіі.

Словы пробашча парафіі, дон Тарчызіо Каломба, выклікала рэакцыю некалькіх вернікаў, якія падняліся са сваіх месцаў і пакінулі касцёл. Пра гэта сёння паведаміла газета "La Provincia Pavese".

Пра выпадак ужо паведамілі ў Міланскай курыі. Дон Тарчызіо абараняўся ад крытыкі: «У жыцці, - сцвярджаў ён, - трэба таксама ўмець слухаць тых, у каго меркаванне адрозніваецца ад уласнага. Калі ў гэтай гістарычнай фазе пра пандэмію кажуць нешта іншае ў параўнанні з агульным пачуццём, то гэта паказваецца як «без вакса»».

Сьвятар не захацеў сказаць, ці зроблены яму прышчэпкі Кавід-19: «На гэтае пытанне я адказваю толькі лекарам, па пытаннях асабістага здароўя не трэба даваць адказы людзям, якія не з'яўляюцца лекарамі».

Запіска Міланскай дыяцэзіі

Міланская дыяцэзія займае ясную і выразную пазіцыю, якая заўсёды выказвалася, на карысць вакцын, зялёнага пропуску і палітыкі ўрада ў барацьбе з каранавірусам: на гэтым падкрэсліваюць у офісе сувязі.

Вікарый вобласці, мансеньёр Мікеле Элі, знаходзіцца ў кантакце, - патлумачылі, - са святаром, каб зразумець, што адбылося насамрэч і які быў змест гаміліі. Гэта значыць, ці можна вызначыць непаразуменне.

Нагадаем, што з пачатку пандэміі некалькі парафій адкрылі месцы для правядзення вакцынацыі і ў некаторых структурах былі створаныя, якія сталі сапраўднымі цэнтрамі вакцынацыі, якія змаглі ўвесці вакцыны тысячам людзей.

Таксама арцыбіскуп некалькі разоў Марыё Дэльпіні ён наведаў гэтыя месцы і некалькі іншых цэнтраў вакцынацыі, каб заахвоціць валанцёраў і лекараў да іх працы і даць сваё блаславенне. У дыяцэзіі таксама падкрэсліваюць, што ў верасні генеральны вікарый мансеньёр Франка Агнезі, выдаў дэкрэт аб мерах па барацьбе з пандэміяй, у якім тлумачылася, што «лекі для збаўлення душ не могуць ігнараваць абавязацельства ахоўваць здароўе целаў» і ў якім пазначана прышчэпка і даваліся палажэнні для святары і свецкія душпастырскія работнікі ў гэтым сэнсе.