Целібат святароў, словы Папы Францішка

«Я заходжу так далёка, што кажу, што там, дзе працуе святарскае брацтва і дзе існуюць позы сапраўднага сяброўства, там таксама можна жыць цэлібат выбар. Цэлібат — гэта дар, які ахоўвае Лацінская Царква, але гэта дар, які, каб жыць як асвячэнне, патрабуе здаровых адносін, адносін сапраўднай пашаны і сапраўднага дабра, якія знаходзяць свой корань у Хрысце. Без сяброў і без малітвы цэлібат можа стаць непасільным цяжарам і супрацьсведкам самой прыгажосці святарства”.

Так Тата Francesco на адкрыцці працы Сімпозіума, якую спрыяе Кангрэгацыя па справах Біскупаў.

Берголіа таксама сказаў: «В біскуп ён не школьны наглядчык, ён не «вартаўнік», ён бацька, і ён павінен старацца так сябе паводзіць, бо наадварот адштурхвае святароў або падыходзіць да самых амбіцыйных».

У святарскім жыцці Папы Францішка «былі змрочныя моманты»: сказаў сам Берголіа, падкрэсліваючы ў прамове на адкрыцці ватыканскага сімпозіума аб святарстве падтрымку, якую ён заўсёды знаходзіў у практыцы малітвы. Аргентынскі Пантыфік сказаў: «Многія святарскія крызісы маюць у сваім паходжанні абмежаванае жыццё ў малітве, адсутнасць блізкасці з Панам, звядзенне духоўнага жыцця да простай рэлігійнай практыкі», — сказаў Аргентынскі Пантыфік: «Я памятаю важныя моманты ў сваім жыцці, у якіх гэтая блізкасць да Госпада была вырашальнай у падтрымцы мяне: былі цёмныя моманты». Біяграфіі Берголіа, у прыватнасці, паведамляюць пра гады пасля яго мандата ў якасці «правінцыяла» аргентынскіх езуітаў, спачатку ў Германіі, а затым у Кардове, Аргенціна, як пра сітуацыі асаблівай унутранай цяжкасці.