Каментарый да літургіі 5 лютага 2021 г. дона Луіджы Марыя Эпікако

У цэнтры сённяшняга Евангелля - сумленне Ірада. На самай справе, нарастаючая слава Ісуса абуджае ў ім пачуццё віны за паскуднае забойства, якім ён забіў Яна Хрысціцеля:

«Цар Ірад чуў пра Ісуса, бо яго імя тым часам праславілася. Было сказана: "Ян Хрысціцель уваскрос з мёртвых, і таму ў ім дзейнічае сіла цудаў". Іншыя замест гэтага казалі: "Гэта Ілля"; іншыя ўсё яшчэ казалі: "Ён прарок, як і адзін з прарокаў". Але Ірад, пачуўшы пра гэта, сказаў: «Той Іаан, якому я адсек галаву, уваскрос!» ».

Як бы мы ні стараліся ўцячы ад сумлення, гэта будзе пераследваць нас да канца, пакуль мы сур'ёзна не паставімся да сказанага. У нас ёсць шостае пачуццё, здольнасць адчуваць праўду такой, якая яна ёсць на самой справе. І наколькі жыццё, выбар, грахі, абставіны, абумоўленасць могуць змякчыць гэты асноўны сэнс, які мы маем, тое, што на самой справе не адпавядае Ісціне, працягвае рэзанаваць у нас як дыскамфорт. Вось чаму Ірад не знаходзіць супакою і выяўляе тыповы неўроз, які ўзнікае ва ўсіх нас, калі, з аднаго боку, нас цягне праўда, а з іншага - мы жывем супраць яе:

«На самой справе Ірад арыштаваў Іаана і пасадзіў у турму з-за Ірадыяды, жонкі яго брата Філіпа, з якім ён ажаніўся. Ян сказаў Іраду: "Не дазволена табе трымаць жонку брата". Бо Ірадыяда нарадзіла яму крыўды і хацела б, каб яго забілі, але ён не змог, бо Ірад баяўся Яна, ведаючы, што ён справядлівы і святы, і сачыў за ім; і нават калі слухаючы яго, ён быў вельмі збянтэжаны, тым не менш слухаў ахвотна ».

Як можна захапіцца праўдай з аднаго боку, а потым дазволіць хлусні перамагчы? Сённяшняе Евангелле кажа нам пра тое, каб выкрыць той самы канфлікт, які нас засяляе, і папярэдзіць, што ў доўгатэрміновай перспектыве, адчуваючы прывабнасць да таго, што праўдзіва, калі наступны выбар не будзе прыняты, рана ці позна непапраўныя праблемы спалучаюцца.