Што думаць пра навядзенне Меджугор'я? Марыёлаг адказвае
Прывіды нам дапамагаюць!
Што думаць пра аб’яўленні ў Меджугор’і? Пытанне было адрасавана кс. Стэфана дэ Фіёрэс, адзін з самых вядомых і аўтарытэтных італьянскіх марыеёлагаў. «Увогуле і коратка я магу сказаць наступнае: калі хтосьці ідзе за аб’яўленнямі, пра якія Касцёл ужо выказаўся, то, безумоўна, ідзе верным шляхам. Пасля распазнання часта самі Папы давалі прыклад пабожнасці, як гэта здарылася з Паўлам VI падчас пілігрымкі ў Фаціму ў 1967 г. і перш за ўсё з Янам Паўлам ІІ, які пілігрымаваў да галоўных марыйных санктуарыяў свету. Сапраўды, калі аб’яўленні былі прыняты Касцёлам, мы вітаем іх як знак Бога ў наш час. Аднак іх заўсёды трэба вяртаць да Евангелля Езуса, якое з’яўляецца фундаментальным і нарматыўным Аб’яўленнем для ўсіх іншых праяў. Аднак прывіды нам дапамагаюць. Яны дапамагаюць не столькі асвятліць мінулае, колькі падрыхтаваць Касцёл да будучых часоў, каб будучыня не застала яго непадрыхтаваным. Мы павінны больш усведамляць цяжкасці Касцёла на яго шляху ў часе і заўсёды ўдзельнічаць у барацьбе паміж дабром і злом. Яе нельга пакінуць без дапамогі звыш, бо чым больш мы ідзем наперад, тым больш прагрэсуюць дзеці цемры, якія ўдасканальваюць сваю хітрасць і стратэгію да прыходу антыхрыста. Як і прадказваў с. Луі Марыі дэ Манфора і ўзнёс крык да Бога ў палымянай малітве, апошнія часы будуць бачыць як новую Пяцідзесятніцу, шчодрае выліццё Святога Духа на святароў і свецкіх, што прывядзе да двух наступстваў: больш высокай святасці, натхнёнага святой гарой, якой ёсць Марыя, і апостальскай руплівасцю, якая вядзе да евангелізацыі свету.
Аб’яўленні Мадонны ў апошні час накіраваны на гэтыя мэты: выклікаць навяртанне да Хрыста праз прысвячэнне Беззаганнаму Сэрцу Марыі. Такім чынам, мы можам разглядаць аб'яўленні як прарочыя знакі, якія прыходзяць звыш, каб падрыхтаваць нас да будучыні. Аднак што мы павінны зрабіць, перш чым Касцёл выкажа сябе? Што думаць пра тысячы аб’яўленняў у Меджугор’і? Я думаю, што пасіўнасць заўсёды заслугоўвае асуджэння: нядобра быць незацікаўленым у прывідах, нічога не рабіць. Павел заклікае хрысціянаў быць праніклівымі, захоўваць добрае і адкідваць зло. Людзі павінны атрымаць ідэю, каб развіць перакананне, заснаванае на вопыце, атрыманым на месцы або кантакце з празорцамі. Безумоўна, ніхто не можа адмаўляць, што ў Меджугор’і ёсць глыбокі вопыт малітвы, беднасці, прастаты і што многія далёкія або рассеяныя хрысціяне пачулі там заклік да навяртання і да сапраўднага хрысціянскага жыцця. Для многіх Меджугор'е з'яўляецца перадевангелізацыяй і спосабам знайсці правільны шлях. Калі справа даходзіць да перажыванняў, іх нельга адмаўляць».
Крыніца: Eco di Maria, нумар 179