Адданасць Ісусу: шлях Госпада шануе святароў
Як Гасподзь шануе святароў
Дык слухайце, арміі і анёлы мае! Я выбраў святароў вышэй за анёлаў і іншых людзей і даў ім уладу асвячаць маё цела і дакранацца да яго. Калі б я хацеў, я мог бы даверыць такую функцыю анёлам, але я так люблю святароў, што ўзнёс іх у такі гонар і пасвяціў, каб яны прысутнічалі перада мной, размешчаныя ў сем ярусаў. Яны павінны былі быць цярплівымі, як авечкі, трывалымі, як сцены з трывалымі падмуркамі, поўнымі жыцця і шчодрымі, як салдаты, мудрымі, як змеі, сціплымі, як нявінніцы, чыстымі, як анёлы, ажыўленымі палымяным каханнем, як нявеста, якая падыходзіць да шлюбнага ложа. Цяпер яны злосна адвярнуліся ад мяне, яны дзікія, як ваўкі, якія крадуць авечак, непераможныя ў голадзе і прагнасці. Яны нікога не шануюць і нікога не саромеюцца. Па-другое, яны непастаянныя, як камяні разбуранай сцяны, таму што не давяраюць падмурку, гэта значыць свайму Богу, як быццам Ён не можа задаволіць іх патрэбы або не хоча іх карміць і падтрымліваць. Па-трэцяе, яны апусціліся і ахутаны цемрай, як злодзеі, што ходзяць у слепаце сваіх заганаў. У іх няма мужнасці салдат, неабходнай для барацьбы за гонар і славу Бога, і яны не маюць шчодрасці, неабходнай для здзяйснення гераічных учынкаў. Па-чацвёртае, яны становяцца лянівымі, як аслы, якія трымаюць галаву: гэтак жа яны неразумныя і бязглуздыя, таму што заўсёды думаюць пра мірскія рэчы, а не звяртаюцца да неба і будучага. Па-пятае, яны дзёрзкія, як куртызанкі: ходзяць перада мной нахабна ў сваім нахабным адзенні і ўсімі членамі іх выказваюць сваю пажадлівасць. Па-шостае, яны брудныя, як смала: усе, хто да іх набліжаецца, атупляюцца і размазваюцца. Па-сёмае, яны агідныя... Толькі некаторыя святары падыходзяць да мяне з прытворствам, як да здраднікаў, аднак я, Бог і Пан усіх стварэнняў на небе і на зямлі, іду ім насустрач; пасля таго, як святар прамовіць словы «Гэта цела Маё на алтары», перад ім Я праўдзівы Бог і праўдзівы чалавек. Я спяшаюся да маіх служыцеляў, як закаханы жаніх, каб спазнаць і паспрабаваць разам з імі святыя асалоды маёй боскасці; але, на жаль, я не знаходжу месца ў іх сэрцах. Паслухайце яшчэ раз, сябры мае, якую годнасць Я надаю святарам над анёламі і людзьмі: Я даў ім уладу рабіць пяць рэчаў: звязваць і развязваць на зямлі і ў небе; ператвары ворагаў маіх у сяброў Божых, а грэшных дэманаў у дабрадзейных анёлаў; абвяшчай слова Маё; асвяці і асвяці маё цела, чаго не можа зрабіць ні адзін анёл; дакрануцца да майго цела, чаго ніхто з вас не адважыцца зрабіць». Кніга IV, 133