Адданасць Марыі: малітва дабраславіць нашы сем'і
О Панна Балесная, я прыходжу прасіць Тваёй мацярынскай дапамогі з даверам дачкі і з даверам, што атрымаю. Ты, Маці мая, Каралева гэтага дома; толькі табе я заўсёды давяраў і ніколі не бянтэжыўся.
Таксама і ў гэты раз, о мая Маці, схіляючыся да Тваіх каленяў, я прашу Твайго мацярынскага сэрца аб ласцы ўз’яднаць маю сям’ю (ці: сям’ю…) дзеля Мукі і Смерці Твайго Боскага Сына, дзеля Яго Найкаштоўнейшай Крыві і Яго Крыжа. Яшчэ раз прашу цябе за тваё мацярынства, за твой боль і слёзы, якія ты праліў за нас ля падножжа Крыжа.
Мая маці, я заўсёды буду любіць цябе і зраблю так, каб цябе ведалі і любілі іншыя.
За вашу дабрыню выслухайце мяне. Хай будзе так.
Тры Ave Maria
Мая маці, мой давер.
Выратаванне душы
1. Я на гэтым свеце, каб выратаваць сваю душу. Я павінен усвядоміць, што жыццё дадзена мне не для таго, каб шукаць поспеху або забаў, каб кідаць мяне на волю бяздзейнасці або заганаў: сапраўдная мэта жыцця — толькі выратаваць сваю душу. Дарэмна было б валодаць усёй зямлёй, страціўшы душу. Кожны дзень мы бачым, што так шмат людзей не шкадуюць намаганняў, каб здабыць уладу і багацці: але ўсе гэтыя намаганні будуць марнымі, калі яны не змогуць выратаваць свае душы.
2. Збаўленне душы патрабуе стойкасці. Гэта не дабро, якое можна здабыць раз і назаўсёды, але яго заваёўваюць унутранай сілай, а таксама яго можна страціць, аддаляючыся ад Бога простаю думкаю. Каб прыйсці да збаўлення, недастаткова добра сябе паводзіць у мінулым, але трэба трываць у дабрыні да канца. Як я магу быць такім упэўненым у выратаванні сябе? Маё мінулае напоўнена нявернасцю Божай ласцы, мая сучаснасць неспасціжная, а мая будучыня знаходзіцца ў руках Бога.
3. Канчатковы вынік майго жыцця непапраўны. Калі я прайграю справу, я магу падаць апеляцыю; калі я захварэю, я магу спадзявацца на выздараўленне; але калі душа губляецца, яна губляецца назаўжды. Калі я выбіваю вока, у мяне заўсёды застаецца яшчэ адно; калі я загублю сваю душу, няма паратунку, таму што ёсць толькі адна душа. Магчыма, я занадта мала думаю пра такую фундаментальную праблему, або я недастаткова думаю пра небяспеку, якая мне пагражае. Калі б я зараз прадставіў сябе Богу, які быў бы мой лёс?
Здаровы сэнс падказвае, што мы павінны шмат працаваць, каб забяспечыць выратаванне душы.
Для гэтага самае мудрае, што мы можам зрабіць, гэта браць прыклад з нашай Нябеснай Маці. Маці Божая нарадзілася без першароднага граху, і таму без усялякай чалавечай слабасці, якая ў нас прыроджаная; яна поўная ласкі і ўмацавана ў ёй з першага моманту свайго існавання. Нягледзячы на гэта, ён старанна пазбягаў усялякай чалавечай марнасці, усялякай небяспекі, заўсёды вёў знясілены лад жыцця, цураўся ўшанаванняў і багаццяў, клапоцячыся толькі аб адпаведнасці ласкі, практыкаванні ў цнотах, здабыцці заслуг для наступнага жыцця. Чалавек павінен адчуваць сябе вельмі збянтэжаным ад думкі, што мы не толькі так мала думаем пра збаўленне душы, але таксама пастаянна і добраахвотна падвяргаем сябе сур'ёзнай небяспецы.
Будзем наследаваць заангажаванасць Маці Божай у праблемы душы, аддадзімся пад Яе апеку, каб больш спадзявацца на канчатковае збаўленне. Мы бясстрашна сутыкаемся з цяжкасцямі, спакусамі лёгкага жыцця, уздзеяннем страсцей. Сур'ёзная і пастаянная прыхільнасць Маці Божай павінна заахвочваць нас да актыўнага клопату пра збаўленне нашых душ.