ПАДРУЖЭННЕ ДАБРАСЦІ ІСУСА ДЛЯ ВЫБАРЫХ ДУШ

Святы Гельтруд з пафасам прыняў Генеральную споведзь. Яе парушэнні здаліся ёй настолькі адштурхваюць, што, збянтэжаная яе ўласнай дэфармацыяй, яна кінулася, каб распрануцца перад нагамі Ісуса, просячы прабачэння і міласэрнасці. Мілы Збаўца благаславіў яе, сказаўшы: «З нетраў маёй бязвыплатнай дабрыні я згаджаюся на прабачэнне і адпушчэнне ўсёй вашай віны. А цяпер прыміце пакаянне, якое я навязваю вам: кожны дзень, на працягу цэлага года, вы будзеце рабіць дабрачынны твор, як калі б я рабіў гэта сам, у саюзе з любоўю, з якой я прымусіў сябе чалавекам, каб захаваць вас і бясконцай пяшчотай з каму я дараваў твае грахі ".

Гельтруд прыняў ад усёй душы; але потым, успомніўшы сваю кволасць, ён сказаў: «На жаль, Госпадзе, ці не здарыцца мне часам апускаць гэтую добрую штодзённую працу? Дык што мне рабіць? ». Ісус настойваў: «Як вы можаце яго апусціць, калі гэта так проста? Я прашу ў вас толькі адзін крок, прапанаваны да гэтага намеру, жэст, ласкавае слова да бліжняга, дабрачынны намёк на грэшніка ці справядлівага чалавека. Хіба вы не можаце раз у дзень падымаць салому з зямлі альбо казаць просьбу аб памерлых? Цяпер толькі адзін з гэтых актаў заплаціць майму сэрцу ».

Суцяшаны гэтымі мілымі словамі, святы спытаў Ісуса, ці могуць іншыя ўдзельнічаць у гэтай прывілеі, выконваючы тую ж практыку. «Так» адказаў Ісус: «Ах! які салодкі прыём я буду прывітаць напрыканцы года тым, хто накрыў мноства сваіх грахоў дабрачыннасцю! ».

Вытрымка з Адкрыццяў святога Гельтруда (Кніга IV, раздзел VII) Медыялані, 5 кастрычніка 1949 г. Можа. лос. С. Бутафава, Э.