Адданасць чуме аблічча Ісуса: яго пасланне, ягоныя абяцанні

У Вялікі чацвер 1997 г. Дэбора мае кранальнае бачанне: Гасподзь стаіць перад ёю, упаў на зямлю, як мёртвы, не адказвае... потым падымае галаву і паказвае ёй усе свае пакуты: Яго аблічча поўная сінякоў і ацёкаў, у прыватнасці, адна скула, якая прыкметна апухла, знявечана збіццём, якое выклікае кроў. Гэта збіццё, якое пасля варварскага бічавання нанёс Яму розгай рымскі салдат, каб прымусіць Яго ўстаць на ногі. Боскі асуджаны, які нерухомы, атрымлівае жудасны ўдар паміж правай скулой і носам, з якіх пачынае цячы кроў.

Разважаючы асабліва пра рану, нанесеную на правай шчацэ, мы з інтэнсіўнасцю яднаемся з вялізнымі пакутамі, якія перажывала Дзева Маці, бачачы Яго такім знявечаным і люта збітым.

Ісус кажа:
«Калі вы ўшануеце Мяне ў болях Майго Святога Аблічча, Я пралью за вас дождж Найкаштоўнейшай Крыві на свет... Гэтая «рана» (пакута), якая прычыняе Мне вельмі моцны боль, - гэта балючае збіццё нанесены Мне салдатам. Распаўсюджвай пабожнасць да яе і за Мае заслугі, што я цярпеў яе, Я дам вызваленне ад пакут» (мукі, выкліканыя грахамі. Гэта не адносіцца да вечнага стану пекла). (27.4.1997)

Марыя СС. Ён кажа:
«Я жадаю цэлых дзён маліцца перад смуткуючым і збітым Абліччам Майго Боскага Сына» (1.9.1994)

Малітва чуме на правай шчацэ Ісуса
(малітва ўзятая з разважанняў Дэборы)
«Салодкі Езу, мой Пане, сузіраючы Тваё аблічча, знявечанае нянавісцю, уся пакута, у якой пагружаны чалавек, здаецца мне яснай! Сёння Ты клічаш мяне з выразам пакуты, які я гляджу на Твой твар, запэцканы, зняважаны і апухлы ад гвалту, якому няма перадыху. Вось, я, няшчасны, бачу перад сабой яшчэ адзін знак Твайго багацця, якім Ты хочаш вылечыць свет: рану на маёй правай шчацэ. Тут мой позірк спыніўся, усялякая ўнутраная трывога змоўкла, мае чалавечыя пошукі спаталілі смагу і мая слабая чалавечнасць аднавіла сілу. О самая каштоўная чума, якая зыходзіць ад боскага жадання ахвяраваць стварэнні любоўю, прабачэннем і аздараўленнем, дай мне нязменнае цярпенне перад асвячальным шляхам выпрабавання, якое я павінен прайсці! Узгадваючы боль ад вельмі балючага ўдару па Тваёй ружовай і цнатлівай скуле, ва мне нараджаецца невычэрпнае жаданне ісці за Табою, трываючы ў Тваім працягу. О нялюбая Каханне, дазволь мне праз гэтую невядомую чуму схіліцца, каб сабраць у сваёй душы Боскую Кроў, якая выцякла з яе. Вызвалі мяне ад усялякай віны, якая з сёмага калена, ачысці мяне ў мове, укаранёнай логікай матэрыі! Вылечы мяне ў думках і ўспамінах, якія працягваюць трывожыць мой розум з-за ўчыненых грахоў. О шанаваны Езу, дзякую Табе за тое, што Ты адкрыў мне ўвесь скарб, схаваны ў шанаванні гэтай чумы, якую мне прыемна ўшаноўваць кожны дзень майго жыцця, як знак Тваёй жывой і актыўнай прысутнасці ў Касцёле. Цяпер я апускаю вочы, я цалую цябе, таму што маю дасканалую веру ў твае абяцанні, і кажу табе: як хочаш, дзе хочаш, калі хочаш, наведайце мяне са сваёй страсцю, са сваёй моцай, са сваёй славаю. Амін».

Прасвятой Багародзіцы. запрашае нас быць часткай дароў, якія Ён хоча ўдзяліць, з адданасцю Яго вобразу, кажучы нам: «Я, СС. Панна Эўхарыстычная, я рыхтую цябе да вялікага свята, у якім усе зноў расквітнеюць! Вы будзеце заклікаць нас так: Найсвяцейшыя злучаныя і трыумфуючыя Сэрцы Езуса і Марыі, мы хвалім і благаслаўляем вас. Няхай гарыць полымя вашай любові
у нашым сэрцы» (23.3.1998)