Адданасць дня: чытайце акты веры, давайце міласціну

Калыска Езуса — гэта яслі. Увайдзі зноў з жывой Верай у Бэтлеемскую стайню: паглядзі, дзе Марыя спачывае Езуса. Для сына караля шукаюць калыску з кедра, інкруставаную і аздобленую золатам; любая маці, якой бы беднай яна ні была, забяспечвае свайму дзіцяці прыстойную калыску; і для Езуса, амаль як для найбяднейшага з усіх, не існуе нават якой-небудзь калыскі. Яслі, яслі стайні, тут яго калыска, яго ложак, яго спачын. Божа мой, якая беднасць!

Таямніцы шпаргалкі. Усё ў стайні ў Бэтлееме мае глыбокі сэнс у вачах Веры. Хіба яслі не азначаюць убоства Езуса, адарванасць ад зямной марнасці, пагарду да ўсяго самага жаданага, да багаццяў, ушанаванняў, задавальненняў свету? Езус, перад тым як сказаць: Шчаслівыя ўбогія духам, падайце прыклад, выбраўшы сабе спадарожнікам беднасць; Дзіця паклалі на цвёрдыя яслі, дарослы памёр на цвёрдым дрэве Крыжа!

Убоства духу. Ці жывём мы адарванымі ад зямнога? Ці не інтарэс амаль заўсёды кіруе намі ў нашых дзеяннях? Мы працуем, каб зарабляць грошы, каб расці ў сваёй дзяржаве, дзеля амбіцый. Адкуль бяруцца скаргі, страх страціць сваю маёмасць, зайздрасць да чужой маёмасці? Чаму мы шкадуем аб смерці?.. — Прызнаемся: мы прывязаны да зямлі. Адлучыцеся, крычыць Езус з ложачка: свет нішто: шукайце Бога, неба…

ПРАКТЫКА. – Прачытайце Акты веры і г.д.; дае міласціну.