Практычная адданасць дню: жыць верай вешчуноў

Гатовая вера. Як толькі вешчуны ўбачылі зорку і зразумелі боскае натхненне ў іх сэрцах, яны паверылі і сышлі. І нягледзячы на ​​тое, што ў іх было шмат прычын адмовіцца альбо адкласці шлях, яны не прызналі адказу на нябесны кліч. І колькі натхнення для таго, каб змяніць сваё жыццё, каб больш шчыльна шукаць Езуса, у вас было і ёсць? Як вы супадзеце? Чаму вы рухаецеся так шмат цяжкасцей? Чаму б вам адразу не стаць на правільны шлях?

Жывая вера. Вешчуны, ідучы за зоркай, замест таго, каб цар шукаў, знаходзяць дзіця на сціплай саломе, у галечы, у пакутах, але яны вераць, што ён Цар і Бог, кланяцца і пакланяюцца яму; кожная акалічнасць становіцца каштоўнай у вачах іх веры. Якая мая вера перад немаўляткам Езусам, які плача за мной, перад Ісусам у Сакрамэнце, перад праўдамі нашай Рэлігіі?

Актыўная вера. Вешчунам было недастаткова паверыць у прыход караля, але яны выправіліся шукаць яго; ім было недастаткова пакланіцца яму аднойчы, але традыцыя сцвярджае, што, стаўшы апосталамі, яны сталі святымі. Што нам варта быць католікамі, калі мы не дзейнічаем каталікамі? Вера без спраў мёртвая, піша святы Якуб (Jac., Ch. II, 26). Якая карысць быць добрым часам, калі ты не ўпарцішся?

ПРАКТЫКА. - З намерам суправаджаць вешчуноў падчас паломніцтва, схадзіце ў якую-небудзь далёкую царкву і некаторы час пакланяйцеся Езусу з жывой верай.