Божая міласэрнасць: думка святой Фаўстыны сёння 16 жніўня
1. Узнаўляйце міласэрнасць Пана. — Сёння Пан сказаў мне: «Дачка Мая, паглядзі на Маё міласэрнае сэрца і ўзнаўляй Яго міласэрнасць у сваім сэрцы, каб ты, абвяшчаючы Маю міласэрнасць свету, сама спаліла яе для душ».
2. Вобраз міласэрнага Збаўцы. — «Праз гэты вобраз я ўдзялю незлічоныя ласкі, але неабходна, каб ён таксама нагадваў практычныя патрэбы міласэрнасці, таму што вера, нават вельмі моцная, не прыносіць карысці, калі яна пазбаўлена спраў».
3. Нядзеля Божай Міласэрнасці. — «Другая нядзеля Вялікадня — гэта дзень, прызначаны для свята, якое я хачу ўрачыста адзначаць, але ў гэты дзень у вашых учынках павінна праявіцца таксама міласэрнасць».
4. Трэба шмат аддаваць. — «Дачка мая, я хачу, каб тваё сэрца было ўзорам майго міласэрнага сэрца. Мая міласэрнасць павінна вылівацца з цябе. Паколькі вы шмат атрымалі, вы, у сваю чаргу, шмат аддаеце і іншым. Добра паразважайце над гэтымі маімі словамі і ніколі не забывайцеся на іх.
5. Я паглынаю Бога — Я хачу атаясамліваць сябе з Езусам, каб дасканала аддаць сябе іншым душам. Без Яго я б нават не адважыўся наблізіцца да іншых душаў, добра ведаючы, чым я з’яўляюся, але я паглынаю Бога, каб мець магчымасць даваць Яго іншым.
6. Тры ступені міласэрнасці. — Пане, Ты хочаш, каб я практыкаваў тры ступені міласэрнасці, як Ты мяне навучыў:
1) Справа міласэрнасці любога роду, духоўная ці цялесная.
2) Слова міласэрнасці, якім я буду карыстацца асабліва тады, калі не буду мець магчымасці апераваць.
3) Малітва міласэрнасці, якой я заўсёды змагу скарыстацца, нават калі страчу магчымасць працаваць ці гаварыць: малітва заўсёды дасягае нават туды, куды іншым шляхам дабрацца немагчыма.
7. Ён хадзіў, робячы дабро. — Усё, што зрабіў Езус, зрабіў добра, як напісана ў Евангеллі. Знешні настрой яго перапоўнены дабрынёй, міласэрнасць кіравала яго крокамі: да ворагаў ён выяўляў разуменне, да ўсіх - паблажлівасць і ветлівасць; даваў дапамогу і суцяшэнне патрабуючым. Я прапанаваў верна адлюстроўваць у сабе гэтыя рысы Езуса, нават калі гэта будзе каштаваць мне шмат: «Вітаем твае намаганні, дачка мая!».
8. Калі мы даруем. Мы больш падобныя да Бога, калі прабачаем бліжнім. Бог ёсць любоў, дабрыня і міласэрнасць. Езус сказаў мне: «Кожная душа павінна адлюстроўваць Маю міласэрнасць у сабе, асабліва душы, адданыя рэлігійнаму жыццю. Маё сэрца напоўнена разуменнем і міласэрнасцю да ўсіх. Сэрца кожнай маёй нявесты павінна нагадваць маё. Міласэрнасць павінна выцякаць з яе сэрца; калі б гэта было не так, я б не прызнаў яе сваёй жонкай».
9. Без міласэрнасці бывае смутак. — Калі я была дома даглядаць за хворай маці, я сустракала шмат людзей, таму што ўсе хацелі мяне бачыць, спыняцца і пагутарыць са мной. Я ўсіх выслухаў. Яны расказвалі мне пра свае смуткі. Я зразумеў, што няма шчаслівага сэрца, калі яно шчыра не любіць Бога і іншых. Таму мяне не здзівіла, што так шмат тых людзей, нават калі яны былі нядрэннымі, але былі сумнымі!
10. Замена кахання. «Аднойчы я пагадзіўся падвергнуцца страшнай спакусе, якой пакутаваў адзін з нашых вучняў: спакусе скончыць жыццё самагубствам. Пакутаваў тыдзень. Пасля гэтых сямі дзён Езус даў ёй сваю ласку, і з гэтага моманту я таксама змог перастаць пакутаваць. Гэта былі жудасныя пакуты. З таго часу я часта бяру на сябе пакуты, якія перажываюць нашых студэнтаў. Езус дазваляе мне, і мае спаведнікі таксама дазваляюць.