Божая міласэрнасць: тое, што сказала святая Фаўстына пра малітву
4. Перад Госпадам. — Перад выстаўленым у пакланенні Панам дзве манашкі ўкленчылі адна каля адной. Я ведаў, што толькі малітва аднаго з іх здольная зрушыць неба. Я радаваўся, што тут унізе жывуць такія дарагія Богу душы.
Аднойчы я пачуў у сабе такія словы: «Калі б ты не ўтаймаваў мае рукі, я спаслаў бы шмат караў на зямлю. Нават калі твае вусны маўчаць, ты клічаш мяне з такой сілай, што ўсё неба варушыцца. Я не магу пазбегнуць тваёй малітвы, таму што ты не пераследуеш мяне як далёкую істоту, але шукаеш мяне ў сабе там, дзе я на самой справе».
5. Маліцеся. — З малітвай можна супрацьстаяць любой барацьбе. Душа павінна будзе маліцца ў любым стане. Ён павінен маліцца чыстай і прыгожай душы, бо інакш ён страціць сваю прыгажосць. Душа, якая імкнецца да святасці, павінна маліцца, інакш гэтага ёй не дадзена. Нованавернутая душа павінна маліцца, калі не хоча смяротна ўпасці. Ён павінен маліцца душы, пагружанай у грахі, каб выбрацца з іх. Няма душы, пазбаўленай малітвы, таму што праз малітву сыходзяць ласкі. Калі мы молімся, мы павінны выкарыстоўваць розум, волю і пачуццё.
6. Ён маліўся больш інтэнсіўна. - Аднойчы ўвечары, увайшоўшы ў капліцу, я пачуў у сваёй душы такія словы: «Уваходзячы ў агонію, Езус маліўся больш інтэнсіўна». Я ведаў тады, наколькі неабходная стойкасць у малітве і як часам нашае збаўленне залежыць менавіта ад такой стомнай малітвы. Каб трываць у малітве, душа павінна ўзброіцца цярпеннем і мужна пераадольваць унутраныя і знешнія цяжкасці. Унутраныя цяжкасці - гэта стомленасць, знясіленне, сухасць, спакусы; знешнія, наадварот, паходзяць з прычын чалавечых адносін.
7. Адзіная палёгка. — Бываюць моманты ў жыцці, у якія я б сказаў, што душа ўжо не ў стане сутыкнуцца з мовай чалавека. Усё стамляе яе, нішто не дае спакою; яму проста трэба маліцца. Яго палёгка заключаецца выключна ў гэтым. Калі ён звернецца да істот, ён атрымае толькі большы неспакой.
8. Заступніцтва. — Я ведаў, за колькі душ трэба маліцца. Я адчуваю, што перамяняюся ў малітву, каб атрымаць Божую міласэрнасць для кожнай душы. Мой Езу, я вітаю Цябе ў сваім сэрцы як залог міласэрнасці для іншых душ. Езус даў мне зразумець, наколькі Ён вітае такую малітву. Мая радасць вялікая, бачачы, што Бог любіць тых, каго мы любім асаблівым чынам. Цяпер я разумею, якую сілу мае заступніцкая малітва перад Богам.
9. Мая малітва ў ночы. «Я не магла маліцца. Я не мог стаяць на каленях. Аднак я заставаўся ў капліцы цэлую гадзіну, яднаючыся ў духу з тымі душамі, якія дасканала пакланяюцца Богу. Раптам я ўбачыў Езуса, Ён паглядзеў на мяне з неапісальнай салодкасцю і сказаў: «Твая малітва нават у такім выглядзе мне вельмі падабаецца».
Я больш не магу спаць па начах, таму што мой боль не дазваляе мне. Я духоўна наведваю ўсе касцёлы і капліцы і пакланяюся там Найсвяцейшаму Сакраманту. Калі я ў думках вяртаюся да нашай кляштарнай капліцы, то малюся за асобных святароў, якія прапаведуюць Божую міласэрнасць і распаўсюджваюць яе культ. Малюся таксама за Святога Пантыфіка, каб ён паскорыў усталяванне свята Міласэрнага Збаўцы. Нарэшце, прашу Божай міласэрнасці над грэшнікамі. Гэта цяпер мая начная малітва.