Божая міласэрнасць: разважанне 28 сакавіка 2020 года

Многія людзі нясуць у сваёй душы вельмі цяжкія грузы. На паверхні яны могуць выпраменьваць радасць і спакой. Але ў іх душы можа быць і вялікі боль. Гэтыя два перажыванні, наш унутраны і знешні, не супярэчаць адзін аднаму, калі мы ідзем за Хрыстом. Езус часта дазваляе нам перажываць некаторыя ўнутраныя пакуты, адначасова прыносячы праз гэтыя пакуты добрыя плады знешняга супакою і радасці (гл. Дз. № 378).

Гэта ваш вопыт? Ці адчуваеце вы, што можаце выказаць сябе з вялікай радасцю і спакоем у прысутнасці іншых, нават калі ваша сэрца поўна пакуты і болю? Калі так, будзьце ўпэўненыя, што радасць і пакуты не выключаюць адзін аднаго. Ведайце, што часам Езус дазваляе ўнутраным пакутам ачысціць і ўмацаваць вас. Працягвайце адмаўляцца ад гэтых пакут і радуйцеся магчымасці пражыць радаснае жыццё сярод такіх цяжкасцей.

МОЛИТВА 

Пане, дзякую Табе за ўнутраныя крыжы, якія нясу. Я ведаю, што ты дасі мне неабходную ласку, каб працягваць шлях прыняцця і радасці. Няхай радасць Тваёй прысутнасці ў маім жыцці заўсёды ззяе, калі я нясу кожны дадзены мне крыж. Ісус, я веру ў цябе.