Існаванне пекла: Фаціма і адкрыцьці Маці Божай

У трэцім аб’яўленні Найсвяцейшай Панны 13 чэрвеня 1917 г. Франчэска, Жасінце і Люцыі, тром дзецям-пастушкам з Кова-ды-Ірыі (першыя двое прызнаныя святымі 13 кастрычніка 2000 г. Папам Янам Паўлам ІІ), былі сведкамі сапраўднае існаванне пекла… Распавядае візіянерка Люцыя і ўсё яшчэ жывая… «Сказаўшы гэтыя апошнія словы, Спадарыня раскрыла рукі, як рабіла на працягу папярэдніх двух месяцаў. Святло ад іх, здавалася, пранізваў зямлю, і мы ўбачылі мора агню. У гэтым агні былі пагружаныя дэманы і душы, якія выглядалі як празрыстыя вугольчыкі, некаторыя чорныя або бронзавыя, у чалавечых формах, якія разносіліся вакол полымя, якое выходзіла з іх разам з клубамі дыму. Яны падалі з усіх бакоў, як іскры падаюць з вялікіх вогнішчаў, лёгкія, дрыготкія, сярод крыкаў болю і адчаю, якія наводзілі на нас жах, пакуль мы не дрыжэлі ад страху. (Напэўна, гэтае відовішча прымусіла мяне закрычаць; бо людзі кажуць, што чулі мой крык.) Дэманаў можна было адрозніць па падабенстве з жудаснымі і незнаёмымі жывёламі, якія свецяцца, як распаленыя вуглі. Перапалоханыя і нібы просячы аб дапамозе, мы паднялі вочы да Маці Божай, якая з дабрынёй, але і са смуткам сказала нам: «Вы бачылі пекла, куды трапляюць душы бедных грэшнікаў. Каб іх збавіць, Бог жадае ўсталяваць у свеце набажэнства да Майго Беззаганнага Сэрца»…