Прадстаўнік Ватыкана заяўляе, што антырэлігійная прадузятасць выявілася падчас блакавання

Ватыканскі чыноўнік лічыць, што антырэлігійная прадузятасць выявілася падчас блакады

Па меры таго, як людзі праводзілі больш часу ў Інтэрнэце падчас блакавання коронавіруса, негатыўныя каментары і нават словы нянавісці, заснаваныя на нацыянальнай, культурнай ці рэлігійнай ідэнтычнасці, павялічыліся, сказаў прадстаўнік Ватыкана.

Дыскрымінацыя ў сацыяльных медыя можа прывесці да гвалту, які з'яўляецца апошнім этапам "слізкай дарожкі, якая пачынаецца з насмешак і сацыяльнай нецярпімасці", сказаў мосс. Януш Урбанчык, прадстаўнік Святога Пасаду пры Арганізацыі па бяспецы і супрацоўніцтве ў Еўропе.

Урбанчык быў адным з больш як 230 прадстаўнікоў дзяржаў-членаў АБСЕ, міжурадавых арганізацый, маргіналізаваных супольнасцей і грамадзянскай супольнасці, якія прысутнічалі на анлайн-сустрэчы 25-26 мая, каб абмеркаваць праблемы і магчымасці для ўмацавання талерантнасці падчас пандэмія і ў будучыні.

Удзельнікі абмеркавалі важнасць інклюзіўнай палітыкі і пабудовы кааліцыі для ўмацавання разнастайных і шматнацыянальных грамадстваў, а таксама неабходнасць хутчэйшых дзеянняў для прадухілення перарастання нецярпімасці ў адкрыты канфлікт, адзначаецца ў заяве АБСЕ.

Паводле ватыканскіх навін, Урбанчык паведаміў на сустрэчы, што нянавісць да хрысціян і прадстаўнікоў іншых рэлігій негатыўна адбіваецца на рэалізацыі правоў чалавека і асноўных свабод.

"Сюды ўваходзяць пагрозы, гвалтоўныя напады, забойствы і апаганьванне цэркваў і культавых месцаў, могілак і іншых рэлігійных каштоўнасцей", - сказаў ён.

Таксама ён "выклікае вялікую занепакоенасць" у спробах вызнаваць павагу да свабоды веравызнання, а таксама спрабуе абмежаваць рэлігійную практыку і выказванне меркаванняў у грамадстве.

"Ілжывая думка пра тое, што рэлігіі могуць мець негатыўны ўплыў ці ствараць пагрозу для дабрабыту нашых грамадстваў, расце", - сказаў Монсеньёр.

Ён адзначыў, што некаторыя з канкрэтных захадаў, якія прымаюцца ўрадамі, каб спыніць распаўсюджванне пандэміі COVID-19, тычыліся "фактычнага дыскрымінацыйнага стаўлення" да рэлігій і іх членаў.

"Асноўныя правы і свабоды былі абмежаваныя альбо адменены на ўсёй тэрыторыі АБСЕ", у тым ліку ў месцах, дзе цэрквы былі зачыненыя і дзе рэлігійныя службы зазналі больш абмежаванняў, чым у іншых сферах грамадскага жыцця.