НАВЧАННЕ Ісуса пра моладзь

Калі прыклад малітвы Езуса выразна паказвае важнасць гэтай дзейнасці ў Яго жыцці, то такім жа ясным і моцным з’яўляецца пасланне, якое Езус звяртае да нас праз сваё прапаведаванне і адкрытае навучанне.

Затым давайце разгледзім фундаментальныя эпізоды і вучэнне Езуса аб малітве.

– Марта і Марыя: прыярытэт малітвы над дзеяннем. Вельмі цікавым у гэтым эпізодзе з'яўляецца сцвярджэнне Езуса, паводле якога «трэба толькі аднаго». Малітва не толькі вызначаецца як «лепшая частка», гэта значыць найважнейшы занятак у жыцці чалавека, але нават прадстаўляецца як адзіная сапраўдная неабходнасць чалавека, як адзінае, што чалавеку патрэбна. Lc. 10, 38-42: … «Марта, Марта, ты турбуешся і турбуешся аб многім, а трэба толькі адно. Марыя выбрала для сябе лепшае, якое ў яе не адняць».

– Праўдзівая малітва: «Ойча наш». Адказваючы на ​​выразнае пытанне апосталаў, Езус вучыць бескарыснасці фарысейскай і «размоўнай» малітвы; вучыць, што малітва павінна стаць братэрскім жыццём, гэта значыць здольнасцю прабачаць; дае нам узор усіх малітваў: Ойча наш:

Мц 6, 7-15: Падчас малітвы не марнуйце слоў, як язычнікі, якія вераць, што слова іх пачуе. Дык не прыпадабняйцеся да іх, бо Айцец ваш ведае, у чым вы маеце патрэбу, яшчэ раней, чым вы ў Яго папросіце. Такім чынам, вы моліцеся так: Ойча наш, які ёсць у нябёсах, хай свяціцца імя Тваё; Прыйдзі царства тваё; хай будзе воля Твая, як на небе, так і на зямлі. Хлеба нашага штодзённага дай нам сёньня, і даруй нам правіны нашы, як і мы даруем вінаватым нашым, і не ўвядзі нас у спакусу, але збаў нас ад злога. Бо калі вы даруеце людзям правіны іхнія, то і вам даруе Айцец ваш Нябесны; а калі вы не даруеце людзям, то і Айцец ваш не даруе вам грахоў вашых.

– Настойлівы сябар: настойвайце на малітве. Малітва павінна выконвацца з верай і настойлівасцю. Сталасць, настойлівасць дапамагае ўзрастаць у даверы да Бога і ў жаданні быць пачутым:

Lc. 11, 5-7: Затым ён дадаў: «Калі хто-небудзь з вас мае сябра і пойдзе да яго апоўначы сказаць: «Дружа, пазыч мне тры буханкі хлеба, таму што сябар прыйшоў да мяне з дарогі, а ў мяне нічога няма». паставіць перад ім; і калі ён адкажа знутры: не турбуй мяне, дзверы ўжо зачыненыя, і дзеці мае са мной у ложку, я не магу ўстаць, каб аддаць іх табе; Кажу табе, што нават калі ён не ўстане, каб даць яму іх з сяброўства, ён устане, каб даць яму столькі, колькі яму трэба, хоць бы з-за яго настойлівасці.

– Суддзя несправядлівы і ўдава назойлівая: маліцеся без стомы. Трэба ўдзень і ўначы ўсклікаць Бога. Няспынная малітва - гэта стыль хрысціянскага жыцця, і менавіта яна дасягае змены рэчаў:

Lc. 18, 1-8: Ён расказаў ім прытчу пра тое, што трэба заўсёды маліцца, не стамляючыся: «Быў у адным горадзе суддзя, які не баяўся Бога і ні на каго не зважаў. Была ў тым горадзе і адна ўдава, якая прыходзіла да яго і казала: «Апраўдай мяне перад праціўнікам маім». Пэўны час ён не хацеў; але тады ён сказаў сабе: нават калі я не баюся Бога і нікога не паважаю, паколькі гэтая ўдава такая клапотная, я аддам ёй справядлівасць, каб яна не прыходзіла і не турбавала мяне». І дадаў Пан: «Вы чулі, што кажа несумленны суддзя. І хіба Бог не апраўдае выбраных Сваіх, якія клічуць да Яго ўдзень і ўначы, і прымусіць іх доўга чакаць? Я кажу вам, што ён неадкладна аддасць ім справядлівасць. Але калі Сын Чалавечы прыйдзе, ці знойдзе веру на зямлі?»

– Бясплодная і засохлая смакоўніца: Вера і малітва. Усё, што просяць з верай, можна атрымаць. «Усё», Езус не ставіць абмежаванняў на малітву просьбы: немагчымае становіцца магчымым для тых, хто моліцца з верай:

Мц 21, 18-22: На наступную раніцу, вяртаючыся ў горад, адчуў голад. Убачыўшы на дарозе фігавае дрэва, ён наблізіўся да яго, але не знайшоў нічога, акрамя лісця, і сказаў яму: "Няхай больш не нараджаецца з цябе плод". І адразу тая смакоўніца засохла. Убачыўшы гэта, вучні здзівіліся і сказалі: «Чаму фігавае дрэва адразу засохла?» Езус адказаў: «Сапраўды кажу табе: калі будзеш мець веру і не сумнявацца, то не толькі зможаш зрабіць тое, што сталася з гэтай смакоўніцай, але і калі скажаш гэтай гары: устань адтуль і кінься ў мора, будзе. І чаго ні папросіце з верай у малітве, атрымаеце».

– Эфектыўнасць малітвы. Бог добры Айцец; мы яе дзеці. Божае жаданне — даць нам «дабро»; даючы нам свайго Духа:

Lc. 11, 9-13: Ну кажу вам: прасіце і будзе вам дадзена, шукайце і знойдзеце, стукайцеся і адчыняць вам. Бо хто просіць, атрымлівае, хто шукае, знаходзіць, а хто стукае, таму адчыняць. Хто з вас, калі сын папросіць у яго хлеба, бацька дасць яму камень? Ці, калі ён папросіць рыбы, дасць яму замест рыбы змяю? Ці, калі папросіць яйка, дасць яму скарпіёна? Дык калі вы, злыя, умееце даваць дабро дзецям сваім, тым больш Айцец Нябесны дасць Духа Святога тым, хто просіць у Яго!»

– Прадаўцоў выгналі з храма: месца для малітвы. Езус вучыць шанаваць месца малітвы; сакральнага месца.

Lc. 19, 45-46: Затым, увайшоўшы ў храм, ён пачаў выганяць прадаўцоў, кажучы: «Напісана: «Дом мой будзе домам малітвы». Але вы зрабілі з яго логава злодзеяў!»».

– Супольная малітва. Менавіта ў супольнасці канкрэтна жывецца любоў і еднасць. Маліцца разам азначае жыць у братэрстве; гэта азначае браць на сябе цяжар адзін аднаго; гэта азначае ажыўленне прысутнасці Пана. Такім чынам, агульная малітва кранае сэрца Бога і з’яўляецца незвычайна эфектыўнай:

Мц 18, 19-20: Сапраўды яшчэ раз кажу вам: калі двое з вас на зямлі згодзяцца прасіць аб чым-небудзь, Айцец Мой, Які ў нябёсах, дасць вам гэта. Бо дзе двое ці трое сабраліся ў імя Маё, там і Я сярод іх».

– Маліцца таемна. Побач з літургічнай і супольнай малітвай існуе асабістая і прыватная малітва. Гэта мае фундаментальнае значэнне для ўзрастання ў блізкасці з Богам.Таемна адчуваецца Божае айцоўства:

Мц 6, 5-6: Калі моліцеся, не прыпадабняйцеся да крывадушнікаў, якія любяць маліцца, стоячы ў сінагогах і на вуглах плошчаў, каб іх бачылі людзі. Сапраўды кажу вам: яны ўжо атрымалі ўзнагароду сваю. А ты, калі молішся, увайдзі ў пакой свой і, зачыніўшы дзьверы, памаліся Айцу свайму ўпотай; і Айцец твой, Які бачыць тайнае, узнагародзіць цябе.

— У Гефсіманіі Езус вучыць нас маліцца, каб не ўпасці ў спакусу. Бываюць выпадкі, калі толькі малітва можа выратаваць нас ад спакусы:

Lc. 22, 40-46: Прыбыўшы на месца, ён сказаў ім: «Маліцеся, каб не ўпасці ў спакусу». Потым адышоў ад іх амаль на крок каменя і, укленчыўшы, маліўся: «Ойча, калі хочаш, пранясі ад мяне гэты келіх! Аднак не Мая, а Твая воля няхай будзе». Тады яму зьявіўся анёл зь неба, каб суцешыць яго. У пакутах ён маліўся больш інтэнсіўна; і стаўся пот ягоны, як кроплі крыві, якія падалі на зямлю. Затым, устаўшы ад малітвы, пайшоў да вучняў і знайшоў, што яны спяць са смуткам. І сказаў ім: «Чаго вы спіце? Устаньце і маліцеся, каб не ўвайсці ў спакусу».

– Чувайце і маліцеся, каб быць гатовымі да сустрэчы з Богам. Малітва, злучаная з чуваннем, гэта значыць з ахвярай, рыхтуе нас да канчатковай сустрэчы з Езусам.

Lc. 21,34-36: Будзьце вельмі ўважлівыя, каб вашыя сэрцы не былі абцяжараныя распустай, п'янствам і жыццёвымі клопатамі, і каб гэты дзень не напаткаў вас раптоўна; як сетка, упадзе ён на ўсіх, хто жыве на ўсёй зямлі. Чувайце і маліцеся ўвесь час, каб вы мелі моц пазбегнуць усяго, што павінна адбыцца, і паўстаць перад Сынам Чалавечым».

– Малітва аб пакліканнях. Езус вучыць, што трэба маліцца аб усіх патрэбах Касцёла і асабліва аб тым, каб не было недахопу работнікаў на жніве Пана:

Lc. 9, 2: Ён сказаў ім: Жніво вялікае, але працаўнікоў мала. Дык прасіце гаспадара жніва, каб выслаў работнікаў на сваё жніво.