Адданасць Божай Міласэрнасці ў крайні час смерці
26. У крайнюю гадзіну смерці. — Божая міласэрнасць часта даходзіць да грэшніка ў апошнюю гадзіну асаблівым і таямнічым чынам. Знешне здавалася б, што ўсё страчана, але гэта не так. Душа, асветленая промнем магутнай апошняй ласкі, у апошнюю хвіліну можа навярнуцца да Бога з такой сілай любові, што ў імгненне атрымае ад Яго прабачэнне вінаў і адпушчэнне болю. Знешне, аднак, мы не бачым ніякіх прыкмет пакаяння або скрухі, таму што паміраючы больш не рэагуе бачна. Якая неспасціжная Божая міласэрнасць! Але, жах! Ёсць нават некаторыя душы, якія добраахвотна і свядома з пагардай адкідаюць нават надзвычайную ласку!
Таму варта сказаць, што нават у поўнай агоніі Божая міласэрнасць захоўвае гэты момант яснасці ў глыбіні душы, дзякуючы якому душа, калі захоча, знаходзіць магчымасць вярнуцца да сябе. Але здараецца, што ёсць душы такой унутранай чэрствасці, што свядома выбіраюць пекла, робячы марнымі не толькі малітвы, узнесеныя за іх да Бога, але нават зрываючы намаганні самога Бога.
27. Вечнасці будзе недастаткова, каб аддзячыць вас. — Божа бясконцай міласэрнасці, які ўдастоіўся паслаць нам Твайго Адзінароднага як непераадольны доказ Тваёй міласэрнасці, адчыні свае скарбы грэшнікам, каб яны чэрпалі з Тваёй міласэрнасці не толькі Тваё прабачэнне, але і святасць з той шырынёй, якой яны здольныя. Ойча бязмежнай дабрыні, жадаю, каб усе сэрцы з даверам звярталіся да Тваёй міласэрнасці. Калі б не гэта, нікому перад табой нельга было б дараваць. Калі вы адкрыеце нам гэтую таямніцу, вечнасці не хопіць, каб аддзячыць вас.
28. Маё давер. - Калі маю чалавечую прыроду ахоплівае страх, ва мне адразу абуджаецца давер да бясконцай міласэрнасці. Перад ім усё паддаецца, як цень ночы паддаецца сонечным промням. Упэўненасць у Тваёй дабрыні, Езу, пераконвае мяне мужна глядзець нават смерці ў вочы. Я ведаю, што са мной нічога не здарыцца без Божай міласэрнасці. Я буду святкаваць гэта пры жыцці і ў хвіліну смерці, падчас майго ўваскрасення і ў вечнасці. Езу, кожны дзень мая душа апускаецца ў промні Тваёй міласэрнасці: я не ведаю хвіліны, каб яна не дзейнічала на мяне. Твая міласэрнасць — лейтматыў майго жыцця. Душа мая перапоўнена, Госпадзі, Тваёй дабрынёй.
29. Кветка душы. — Міласэрнасць — найвялікшая з боскіх дасканаласцей: усё вакол мяне абвяшчае яе. Міласэрнасць — гэта жыццё душ, Божая паблажлівасць да іх невычэрпная. О неспасціжны Божа, якая вялікая міласэрнасць Твая! Анёлы і людзі выйшлі з яго нетраў, і гэта пераўзыходзіць усякую іх здольнасць зразумець. Бог ёсць любоў, а міласэрнасць - гэта Яго дзеянне. Міласэрнасць - гэта кветка любові. Куды б я ні павярнуў свой погляд, усё гаворыць мне пра міласэрнасць, нават пра справядлівасць, бо справядлівасць таксама вынікае з любові.
30. Колькі шчасця ў маім сэрцы гарыць! — Няхай кожная душа спадзяецца на міласэрнасць Пана: Ён ніколі нікому ў ёй не адмаўляе. Неба і зямля могуць разбурыцца раней, чым скончыцца Божая міласэрнасць. Колькі шчасця гарыць у маім сэрцы пры думцы аб Тваёй неспасціжнай дабрыні, о мой Езу! Я жадаю прывесці да Цябе ўсіх тых, хто ўпаў у грэх, каб яны сустрэлі Тваю міласэрнасць і ўзвялічылі іх назаўсёды.