Маці Божая ў Меджугор’і тлумачыць вам важнасць ахвяры і адрачэння

25 сакавіка 1998 года
Дарагія дзеці, і сёння я заклікаю вас да посту і адрачэння. Дзетачкі, адрачыцеся ад таго, што перашкаджае вам быць бліжэй да Езуса.Я запрашаю вас асаблівым чынам: маліцеся, бо толькі з малітвай вы зможаце пераадолець сваю волю і адкрыць волю Божую нават у самых малых рэчах. Вашым штодзённым жыццём, дзетачкі, вы станеце прыкладам і будзеце сведчыць, што жывяце для Езуса або супраць Яго і супраць Яго волі. Дзеткі, я хачу, каб вы сталі апосталамі любові. Па любові вашай, дзеці, пазнаюць, што вы мае. Дзякуй, што адказалі на мой званок.
Некаторыя ўрыўкі з Бібліі, якія могуць дапамагчы нам зразумець гэтае паведамленне.
Суддзяў 9,1-20
І пайшоў Авімэлэх, сын Еруб-Ваала, у Сіхем да братоў сваёй маці і сказаў ім і ўсім сваякам маці сваёй: скажэце ў вушы ўсім уладарам Сіхемскім: лепей для вас, каб над вамі панавалі семдзесят чалавек, усе сыноў Еруб-Ваала, ці што адзін чалавек валадарыць над вамі? Памятай, што я тваёй крыві». Браты маці ягонай гаварылі пра яго, паўтараючы гэтыя словы ўсім уладарам Сіхемскім, і схіліліся сэрцы іхнія да Авімэлэха, бо яны казалі: «Ён наш брат». Яны далі яму семдзесят сікляў срэбра, якія ўзялі з храма Ваал-Бэрыта; з імі Авімэлэх наняў бяздзейных і адважных людзей, якія пайшлі за ім. Ён прыйшоў у дом бацькі свайго ў Офры і забіў братоў сваіх, сыноў Еруб-Ваала, семдзесят чалавек, на тым жа камені. Але Ёатам, малодшы сын Еруб-Ваала, уцёк, бо быў схаваны. Усе валадары Сіхема і ўсяго Бэт-Міло сабраліся і абвясцілі царом Авімэлэха каля дуба Стэлы, што ў Сіхеме.

Але Ётам, даведаўшыся пра гэта, пайшоў і стаў на вяршыні гары Гарызім і, узвысіўшы голас свой, усклікнуў: «Слухайце мяне, уладары Сіхема, і Бог выслухае вас! Дрэвы выправіліся, каб памазаць над сабой караля. Сказалі аліўцы: Царуй над намі. Аліўка адказала ім: няўжо я пакіну свой алей, дзякуючы якому шануюцца багі і людзі, і пайду мітусіцца на дрэвах? Сказалі дрэвы фігаваму дрэву: ідзі ты, валадары над намі. Смакоўніца адказала ім: ці не адракуся я салодкасці маёй і вытанчаных пладоў і пайду мітусіцца на дрэвах? Дрэвы сказалі вінаграднай лазе: ідзі ты, валадары над намі. Вінаградная лаза адказала ім: няўжо я адракуся ад сваёй сушы, што радуе багоў і людзей, і пайду мітусіцца на дрэвах? Усе дрэвы сказалі рабіне: ідзі ты, валадаруй над намі. Цярніна адказала дрэвам: калі вы сапраўды памазваеце мяне царом над сабою, прыходзьце, схавайцеся ў цяні маёй; а калі не, то хай выйдзе агонь з цярніны і пажарэ кедры Ліванскія. Цяпер вы не паступілі з вернасцю і сумленнасцю, абвясціўшы царом Авімелеха, вы не зрабілі дабра Еруб-Ваалу і яго дому, вы не паступілі з ім у адпаведнасці з заслугамі яго ўчынкаў ... Бо мой бацька ваяваў за вас, ён выкрыў жыццё і вызваліў цябе з рук Мадыяніцян. Але сёньня ты паўстаў на дом бацькі майго і забіў сыноў ягоных, семдзесят чалавек, на адным камені, і паставіў Авімэлэха, сына сваёй нявольніцы, царом над уладарамі Сіхемскімі, бо ён твой брат. Такім чынам, калі вы шчыра і сумленна абыходзіліся з Ерава-Ваалам і яго домам сёння, радуйцеся Авімелеху, і ён радуецца вам! А калі не, дык хай выйдзе агонь з Авімэлэха і зжарэ ўладароў Сіхема і Бэт-Міло; хай прыйдзе агонь ад уладароў Сіхема і Бэт-Міло і зжарэ Авімэлэха!» Ёатам уцёк, уцёк і пасяліўся ў Бір, далей ад брата свайго Авімэлэха.