5 рэчаў пра малітву, якой нас навучыў Ісус
ЕЗУС ШМАТ КАЗАЎ АБ МАЛІТВЕ
Гаварыў і словам, і справай. Амаль кожная старонка Евангелля — гэта ўрок малітвы. Кожную сустрэчу мужчыны ці жанчыны з Хрыстом можна назваць урокам малітвы.
Езус абяцаў, што Бог заўсёды адказвае на просьбу з верай: усё Яго жыццё з’яўляецца дакументам гэтай рэчаіснасці. Езус заўсёды, нават цудам, адказвае чалавеку, які звяртаецца да Яго, крыкам веры, Ён рабіў гэта нават з язычнікамі:
сляпы Ерыхонскі
сотнік ханаанскі
Яір
кровазліццё
Марта, сястра Лазара
удава плача па сыне, бацьку хворага на эпілепсію
Марыя на вяселлі ў Кане
усе яны цудоўныя старонкі аб эфектыўнасці малітвы.
Затым Езус даў сапраўдныя ўрокі малітвы.
Ён вучыў нас не размаўляць, калі мы молімся, ён асуджаў пустое слоўства:
Молячыся, не марнуйце слоў, як язычнікі, якія вераць, што слова іх пачуе…». (Мф. VI, 7)
Навучылі ніколі не маліцца, каб мы бачылі:
Калі вы моліцеся, не будзьце крывадушнікамі... каб вас бачылі людзі». (Мц VI, 5)
Ён вучыў прабачаць перад малітвай:
Калі молішся, калі што маеш супраць каго, даруй, каб і Айцец твой, Які ў нябёсах, дараваў табе грахі твае». (Мк. XI, 25)
Ён вучыў пастаянна быць у малітве:
Трэба заўсёды маліцца, ніколі не падаць духам». (Лукі XVIII, 1)
Ён вучыў маліцца з верай:
Чаго ні папросіце з верай у малітве, атрымаеце». (Мф. XXI, 22)
ЕЗУС ВЕЛЬМІ РЭКАМЕНДАВАЎ МАЛІЦЦА
Хрыстус раіў маліцца, каб справіцца з жыццёвымі цяжкасцямі. Ён ведаў, што некаторыя праблемы цяжкія. За нашу слабасць ён параіў маліцца:
Прасіце і дасца вам, шукайце і знойдзеце, стукайцеся і адчыняць вам. Бо хто просіць, атрымлівае, хто шукае, знаходзіць, а хто стукаецца, таму адчыняць. Хто з вас дасць камень сыну, які просіць хлеба? ці, калі папросіць рыбы, дасьць зьмею? Дык калі вы, будучы злымі, умееце даваць добрыя дары сваім дзецям, тым больш Айцец ваш, Які ў нябёсах, дасць добрыя дары тым, хто просіць у Яго». (Мф. VII, 7 – II)
Езус не вучыў нас уцякаць ад праблем, знаходзячы прытулак у малітве. Тое, чаму ён тут вучыць, не павінна адрывацца ад глабальнага вучэння Хрыста.
У прыпавесці пра таленты ясна сказана, што чалавек павінен выкарыстоўваць усе свае рэсурсы, і калі ён закапае хоць адзін дар, ён нясе адказнасць перад Богам.Хрыстос таксама асудзіў тых, хто вяртаецца да малітвы, каб пазбегнуць праблем. Ён сказау:
«Не кожны, хто кажа: Пане, Пане, увойдзе ў Валадарства Нябеснае, але той, хто выконвае волю Айца Майго, які ў нябёсах». (Мф. VII, 21)
ЕЗУС ЗАКАЗАЎ МАЛІЦЦА, КАБ АБАРАНІЦЬ НАС АД ЗЛА
Ісус сказаў:
«Маліцеся, каб не ўвайсці ў спакусу». (Лк. XXII, 40)
Таму Хрыстус кажа нам, што на пэўных жыццёвых скрыжаваннях трэба маліцца, толькі малітва ратуе нас ад падзення. На жаль, ёсць людзі, якія не разумеюць гэтага, пакуль ён не выходзіць з ладу; нават дванаццаць не зразумелі гэтага і заснулі замест малітвы.
Калі Хрыстос загадаў маліцца, то гэта знак таго, што малітва чалавеку незаменная. Без малітвы жыць нельга: бываюць сітуацыі, калі ў чалавека ўжо не хапае сіл, не вытрымлівае яго добрая воля. Бываюць моманты ў жыцці, калі чалавек, каб выжыць, мае патрэбу ў непасрэднай сустрэчы з моцай Бога.
ЕЗУС ДАВ МАДЭЛЬ МАЛІТВЫ: Ойча наш
Такім чынам Ён даў нам сапраўдны ўзор на ўсе часы маліцца, як Ён хоча.
«Ойча наш» сама па сабе з’яўляецца паўнавартасным інструментам для навучання малітве. Гэта малітва, якую часцей за ўсё выкарыстоўваюць хрысціяне: 700 мільёнаў каталікоў, 300 мільёнаў пратэстантаў, 250 мільёнаў праваслаўных чытаюць гэтую малітву амаль кожны дзень.
Гэта самая вядомая і распаўсюджаная малітва, але, на жаль, да яе няправільна ставяцца, таму што яе рэдка разумеюць. Гэта сумесь юдаізмаў, якую трэба растлумачыць і, магчыма, лепш перакласці. Але гэта цудоўная малітва. Гэта шэдэўр усіх малітваў. Гэта не малітва для чытання, гэта малітва для разважання. Сапраўды, гэта не толькі малітва, але і шлях да малітвы.
Калі Езус спецыяльна хацеў навучыць маліцца, калі Ён даў нам малітву, складзеную Ім для нас, гэта вельмі дакладны знак таго, што малітва — важная рэч.
Так, з Евангелля вынікае, што Езус вучыў «Ойча наш» таму, што падахвочваўся некаторымі вучнямі, якія, магчыма, былі ўражаны часам, прысвечаным малітве Хрыста, або інтэнсіўнасцю ўласнай малітвы.
Тэкст Лукі кажа:
Аднойчы Езус быў на месцы і маліўся, і, калі ён скончыў, адзін з вучняў сказаў Яму: Пане, навучы нас маліцца, як і Ян навучыў сваіх вучняў. І Ён сказаў ім: калі моліцеся, кажыце «Ойча…»». (Лукі XI, 1)
ЕЗУС ПРАВЯДЗІЎ НОЧЫ НА МАЛІТВЕ
Езус шмат часу аддаваў малітве. А вакол яго ціснула праца! Натоўпы, якія жадаюць адукацыі, хворыя, бедныя, людзі, якія абложвалі Яго, ішлі з любой кропкі Палестыны, але Езус таксама пазбягае дабрачыннасці дзеля малітвы.
Ён адышоў у пустэльнае месца і там маліўся...». (Мк. I, 35)
А таксама праводзіў ночы ў малітве:
Езус пайшоў на гару памаліцца і правёў ноч у малітве. (Лукі VI, 12)
Малітва была для яго настолькі важнай, што ён старанна выбіраў найбольш падыходзячае месца і час, адрываючыся ад любых іншых абавязацельстваў. ...ён узышоў на гару памаліцца». (Мк VI, 46)
…ён узяў з сабою Пятра, Яна і Якуба і ўзышоў на гару памаліцца». (Лукі IX, 28)
• . .раніцай, калі яшчэ было цёмна, ён устаў, сышоў у пустэльнае месца і маліўся там». (Мк. I, 35)
Але самае хвалюючае відовішча Езуса ў малітве — у Гефсіманіі. У хвіліну барацьбы Езус запрашае ўсіх да малітвы, а сам кідаецца ў шчырую малітву:
і, адышоўшы крыху, упаў ніцма і маліўся. (Мц. XXVI, 39)
"І зноў пайшоў і маліўся.., і, вярнуўшыся зноў, знайшоў сваю сям'ю спячай.., і, пакінуўшы іх, зноў пайшоў і памаліўся ў трэці раз". (Мц. XXVI, 42)
Езус моліцца на крыжы. Маліцеся за іншых у спусташэнні крыжа: «Ойча, прабач ім, бо не ведаюць, што робяць». (Лк. XXIII, 34)
Маліцца ў роспачы. Крык Хрыста: Божа Мой, Божа Мой, чаму Ты Мяне пакінуў? “, — гэта псальм 22, малітва, якую пабожны ізраільцянін прамаўляў у цяжкія хвіліны.
Езус памірае, молячыся:
Ойча, у рукі Твае аддаю дух мой», — гаворыцца ў псальме 31. Ці можна легкадумна ставіцца да малітвы з такімі прыкладамі Хрыста? Ці магчыма хрысціяніну грэбаваць ім? Ці можна жыць без малітвы?