Леанарда дзі Ноблак, святы 6 лістапада, гісторыя і малітва

Заўтра, у суботу, 6 лістапада, Каталіцкі Касцёл адзначае ўспамін Леанарда з Ноблака.

Ён з'яўляецца адным з самых папулярных святых ва ўсёй Цэнтральнай Еўропе, таму што яму было прысвечана не менш за 600 капліц і цэркваў, у тым ліку Інхенгофенскі, у Баварскай Швабіі, якая ў сярэднявеччы была нават чацвёртае месца паломніцтва ў свеце пасля Ерусаліма, Рыма і Сант'яга-дэ-Кампастэлы.

Імя гэтага французскага абата непарыўна звязана з лёсам асуджаных. Фактычна, атрымаўшы ад караля ўладу вызваліць палонных, Леанарда спяшаецца ва ўсе месцы, дзе ён даведаецца, што яны знаходзяцца.

Акрамя таго, многія зняволеныя, якія бачылі, як іх ланцугі разарваліся ад простага выклікання яго імя, шукаюць прытулку ў яго манастыры, дзе ім прапануюць працаваць у лесе, а не працягваць рабаваць для жыцця. Леанарда памёр у 559 годзе каля Ліможа. Акрамя працаўнікоў і зняволеных, ён лічыцца таксама заступнікам конюхаў, сялян, кавалёў, гандляроў садавінай і шахцёраў.

Паводле некаторых звестак, Леанарда быў адкрытым прыдворным, які быў навернуты з Сан-Рэміджа: адмовіўся ад прапановы месца ад свайго хроснага бацькі, караля Хлодвіга I, і стаў манахам у Міцы.

Ён жыў пустэльнікам у Ліможы і быў узнагароджаны каралём усёй зямлёй, якую мог за адзін дзень аб'ехаць на асле за свае малітвы. Ён заснаваў манастыр Ноблак на дадзенай яму зямлі і вырас у горадзе Сен-Леанар. Ён заставаўся там, каб евангелізаваць ваколіцы да сваёй смерці.

МАЛІТВА ДА СВЯТОГА ЛЕАНАРДА НАБЛАЦКІХ

Ойча добры святы Леанард, я выбраў цябе сваім апекуном і заступнікам перад Богам, звярні свой міласэрны позірк да мяне, свайго пакорнага слугі, і паднясі маю душу да вечных дабротаў неба. Абарані мяне ад усяго зла, ад небяспекі свету і спакусаў д'ябла. Натхні ўва мне сапраўдную любоў і сапраўдную адданасць Езусу Хрысту, каб мае грахі былі дараваныя і, дзякуючы Твайму святому заступніцтву, я мог быць умацаваны ў веры, ажыўленыя ў надзеі і гарачыя ў любові.

Сёння і асабліва ў гадзіну смерці маёй аддаю сябе вашаму святому заступніцтву, калі перад судом Божым мне давядзецца даць справаздачу аб усіх сваіх думках, словах і справах; каб пасля гэтай кароткай зямной пілігрымкі я быў прыняты ў вечных табернакулях і каб разам з вамі славіў, шанаваў і праслаўляў Усемагутнага Бога на ўсю вечнасць. Амін.