Медытацыя 16 мая "Новая запаведзь"

Пан Езус сцвярджае, што дае новыя запаведзі сваім вучням, гэта значыць, што яны любяць адзін аднаго: "Я даю вам новую запаведзь: вы любіце адзін аднаго" (Ян 13, 34).
Але хіба гэтая запаведзь яшчэ не існуе ў старажытным законе Госпада, які прадпісвае: "Любіш бліжняга свайго як сябе"? (Lv 19, 18). Чаму Гасподзь прамаўляе новую запаведзь, якая здаецца такой старажытнай? Гэта новая запаведзь, бо яна пазбаўляе нас старога апранаць новую? Вядома. Ён стварае новага, хто слухае яго, дакладней той, хто праяўляе сябе паслухмяным. Але любоў, якая аднаўляе, не з'яўляецца выключна чалавечай. Гэта тое, што Гасподзь адрознівае і класіфікуе словамі: «Як Я палюбіў цябе» (Ян 13, 34).
Гэта любоў, якая абнаўляе нас, каб мы сталі новымі людзьмі, спадкаемцамі новага запавету, спевакамі новай песні. Гэтая любоў, дарагія браты, аднавіла старажытных праведнікаў, патрыярхаў і прарокаў, як і пазней абнавіла апосталаў. Цяпер гэтая любоў аднаўляе ўсе народы, і ўвесь род чалавечы, рассеяны па зямлі, утварае новы народ, цела новай нявесты Адзінароднага Сына Божага, пра якога мы гаворым у Песні песень: хто гэта хто падымаецца ярка ад беласці? (пар. Ct 8, 5). Безумоўна, ззяе беласцю, таму што яна абнаўляецца. Ад каго, як не з новай запаведзі?
Дзеля гэтага ўдзельнікі ўважліва ставяцца адзін да аднаго; і калі адзін член пакутуе, усе пакутуюць разам з ім, і калі яго ўшаноўваюць, усе радуюцца з ім (пар. 1 Кар 12, 25-26). Яны слухаюць і выконваюць тое, што вучыць Гасподзь: "Я даю вам новую запаведзь: вы любіце адзін аднаго" (Ян 13, 34), але не так, як вы любіце тых, хто спакушае, і як вы любіце людзей за адзіную тое, што яны мужчыны. Але як яны любяць тых, хто багі і дзеці Усявышняга, быць братамі свайго Адзінага Сына. Любіце адзін аднаго з той любоўю, з якой ён сам любіў людзей, сваіх братоў, каб мець магчымасць накіроўваць іх туды, дзе жаданне будзе задаволена таварамі (пар. Пс 102, 5).
Жаданне будзе цалкам задаволена, калі Бог усё ёсць ва ўсім (пар. 1 Кар 15, 28).
Гэта любоў, якую дае нам той, хто рэкамендаваў: «Як Я палюбіў цябе, так і вы любіце адзін аднаго» (Ян 13, 34). Таму ён любіў нас, бо мы таксама любім адно аднаго. Ён любіў нас, і таму хацеў, каб мы былі звязаны ўзаемнай любоўю, каб мы былі Целам вярхоўнай Галавы і канечнасцямі, падцягнутымі такой мілай сувяззю.