Сённяшняя медытацыя: Бог гаварыў з намі праз Сына

Асноўная прычына, па якой у старажытным Законе было законна ставіць пад сумнеў Бога і правільна было святарам і прарокам жадаць боскіх бачанняў і аб’яўленняў, у тым, што вера яшчэ не была заснавана, а закон Евангелля яшчэ не створаны. Таму было неабходна, каб Бог ставіў пад сумнеў сябе, а Бог адказваў словамі альбо бачаннямі і адкрыцьцямі, малюнкамі і сімваламі альбо іншымі сродкамі выражэння. На самай справе ён адказваў, гаварыў альбо раскрываў таямніцы нашай веры альбо ісціны, якія спасылаліся на яе альбо прывялі да яе.
Але зараз, калі вера заснавана ў Хрысце, а закон Евангелля ўсталяваны ў гэтую эпоху ласкі, больш не трэба раіцца з Богам, ні гаварыць, ні рэагаваць, як і тады. На самай справе, даючы нам свайго Сына, які з'яўляецца яго адзіным і канчатковым словам, ён распавёў нам усё адразу і больш нічога не можа раскрыць.
У гэтым заключаецца сапраўдны сэнс тэксту, у якім святы Павел хоча заклікаць габрэяў пакінуць старажытныя спосабы зносін з Богам у адпаведнасці з законам Мазаікі і фіксаваць свой погляд толькі на Хрысце: «Бог, які ўжо шмат разоў казаў у старажытнасці і ў некалькімі спосабамі да айцоў праз прарокаў, апошнім часам у гэтыя дні ён гаварыў з намі праз Сына »(Гбр 1, 1). Гэтымі словамі апостал хоча даць зразумець, што Бог стаў у пэўным сэнсе нямым, не маючы больш чаго сказаць, таму што, што ён сказаў часткова адзін дзень праз прарокаў, ён сказаў, што ён цалкам дае нам усё ў сваім Сыне.
Таму кожны, хто ўсё яшчэ хацеў дапытаць Госпада і прасіць у яго бачання ці адкрыццяў, не толькі здзяйсняў бы глупства, але і абражаў бы Бога, бо ён не засяроджвае свой позірк выключна на Хрысце і шукае розныя рэчы і навінкі. Бог мог бы адказаць яму: «Гэта мой любімы Сын, Якога я вельмі задаволены. Слухайце яго »(Мц 17, 5). Калі я ўжо казаў вам усё ў сваім Слове, што гэта мой Сын, і мне больш няма чаго раскрываць, як я магу адказаць вам ці адкрыць вам што-небудзь яшчэ? Зафіксуйце свой позірк толькі ў ім, і вы выявіце нават больш, чым вы просіце і жадаеце: у ім я вам сказаў і адкрыў усё. З дня, калі на Тавор я сышоў са сваім Духам на яго, і я абвясціў: «Гэта мой любімы Сын, Якога мне прыемна. Слухайце яго »(Мц 17, 5), я паклаў канец сваім старажытным спосабам навучання і рэагавання, і я ўсё даверыў яму. Паслухайце яго, бо цяпер у мяне больш няма аргументаў веры, каб раскрываць, і не выяўляць ісціны. Калі раней я гаварыў, гэта было толькі абяцанне Хрысту, і калі людзі распытвалі мяне, то толькі ў пошуку і чаканні Яго, у якім яны маглі б знайсці ўсе добрыя, як цяпер усё вучэнне евангелістаў і апосталаў.