Сённяшняя медытацыя: пераважанне міласэрнасці

Чаму, браты, мы не вельмі прасілі шукаць магчымасці для ўзаемнага выратавання, і мы не аказваем узаемадапамогі там, дзе мы лічым гэта найбольш неабходным, нясучы брацкую нагрузку адзін на аднаго? Жадаючы нагадаць нам пра гэта, апостал кажа: "Несіце адзін аднаму цяжар, ​​каб вы выканалі закон Хрыстовы" (Гал 6, 2). І ў іншых месцах: вядзіце адно аднаго з любоўю (пар. Эф 4, 2). Гэта, несумненна, закон Хрыста.
Што ў майго брата па якой-небудзь прычыне - альбо па неабходнасці, альбо для нямогласці цела, альбо для лёгкасці звычаяў - я бачу, што я не магу выправіць сябе, чаму я не магу цярпліва трываць? Чаму я не з любоўю клапоцяцца пра гэта, як напісана: Іх немаўляты будуць насіць у руках і лашчыць па каленях? (пар. 66, 12) Магчыма, таму, што мне не хапае той міласэрнасці, якая пакутуе на ўсё, якое цярпліва трывае і дабраякасна любіць у адпаведнасці з законам Хрыста! Са сваёй страсцю ён узяў на сябе зло і са сваім спачуваннем прыняў на сябе боль (пар. 53: 4), любячы тых, каго ён прыносіў, і прыносіў тых, каго любіў. З іншага боку, той, хто ўпарта нападае на брата, які мае патрэбу, альбо хто падарвае яго слабасць у любым родзе, несумненна, падпарадкоўваецца закону д'ябла і прыводзіць яго ў жыццё. Такім чынам, давайце выкарыстоўваць разуменне і практыкаваць братэрства, змагаючыся са слабасцю і пераследваючы толькі загану.
Найбольш прымальным для Бога паводзінамі з'яўляецца тое, што, хоць і мяняецца па форме і стылі, з вялікай шчырасцю вынікае любові да Бога і, да яго, любові да бліжняга.
Дабрачыннасць - адзіны крытэрый, паводле якога ўсё трэба рабіць альбо не рабіць, мяняць ці не мяняць. Гэта прынцып, які павінен накіраваць кожнае дзеянне і на тое, да чаго яно павінна імкнуцца. Дзейнічаючы на ​​яго ці натхняючы яго, нічога не перамагае і ўсё добра.
Гэтая дабрачыннасць, той, каму без яе мы не можам дагадзіць, той, без якой мы не можам зрабіць нічога, хто жыве і валадарыць, Бог, на працягу стагоддзяў без канца, варты таго, каб даць яе нам. Амін.