Папа Францішак асуджае «варварскае адраджэнне» антысемітызму
Папа Францішак асудзіў «варварскае адраджэнне» антысемітызму і раскрытыкаваў эгаістычную абыякавасць, якая стварае ўмовы для расколу, папулізму і нянавісці.
«Я ніколі не стамлюся рашуча асуджаць усе формы антысемітызму», — сказаў Папа дэлегацыі Цэнтра Сымона Візенталя, міжнароднай габрэйскай праваабарончай арганізацыі ў Лос-Анджэлесе, якая змагаецца з нянавісцю і антысемітызмам ва ўсім свеце.
Сустракаючы дэлегацыю ў Ватыкане 20 студзеня, Папа сказаў: «Выклікае трывогу назіраць у многіх частках свету рост эгаістычнай абыякавасці», якая клапоціцца толькі пра тое, што лёгка для сябе і пазбаўлена клопату аб іншыя.
Гэта стаўленне, якое лічыць, што «жыццё добрае, пакуль яно добрае для мяне, і калі справы ідуць не так, узнікаюць гнеў і злосць. Гэта стварае спрыяльную глебу для тых формаў фракцыйнасці і папулізму, якія мы бачым вакол сябе. На гэтай глебе хутка нарастае нянавісць», - дадаў ён.
Каб ліквідаваць першапрычыну праблемы, сказаў ён, «мы таксама павінны ўзяць на сябе абавязак апрацоўваць глебу, на якой расце нянавісць і сеяць мір».
Інтэгруючыся і імкнучыся разумець іншых, «мы больш эфектыўна абараняем сябе», сказаў Папа, таму «неабходна тэрмінова рэінтэграваць тых, хто апынуўся на маргінале, дасягнуць тых, хто далёка», а таксама падтрымаць тых, хто быў «адкінуты» і дапамагчы людзей, якія сталі ахвярамі нецярпімасці і дыскрымінацыі.
Францішак адзначыў, што 27 студзеня будзе адзначацца 75-я гадавіна вызвалення канцлагера Аўшвіц-Біркенаў ад нацысцкіх войскаў.
Узгадваючы свой візіт у лагер знішчэння ў 2016 г., ён падкрэсліў, наколькі важна прысвяціць час разважанням і цішыні, каб лепш прыслухоўвацца да “матыву пакутуючага чалавецтва”.
Сённяшняя спажывецкая культура таксама прагная да слоў, сказаў ён, выдаючы так шмат «бескарысных» слоў, губляючы так шмат часу, «спрачаючыся, абвінавачваючы, выкрыкваючы абразы, не клапоцячыся пра тое, што мы гаворым».
«Маўчанне, наадварот, дапамагае захаваць памяць. Калі мы губляем памяць, мы разбураем сваю будучыню», — сказаў ён.
Ушаноўванне «неапісальнай жорсткасці, якой чалавецтва спазнала 75 гадоў таму», сказаў ён, павінна «служыць заклікам спыніцца», замаўчаць і памятаць.
«Мы павінны гэта зрабіць, каб не стаць абыякавымі», — сказаў ён.
І ён папрасіў хрысціян і юдэяў працягваць выкарыстоўваць сваю агульную духоўную спадчыну для служэння ўсім людзям і стварэння шляхоў для збліжэння.
«Калі гэтага не зробім мы — мы, хто верым у Таго, Хто нагадаў нам звыш і пашкадаваў нашы слабасці, — то хто зробіць?»