Падумайце сёння пра тое, змагаецеся вы ці не асуджаеце тых, хто побач

«Чаму ты асколак у воку брата твайго заўважаеш, а бярвенне ў сваім не заўважаеш?» Лукі 6:41

Як гэта праўда! Як лёгка бачыць дробныя заганы іншых і ў той жа час не бачыць нашы самыя відавочныя і сур'ёзныя заганы. Таму што гэта так?

Перш за ўсё, цяжка ўбачыць нашы недахопы, таму што грэх ганарыстасці асляпляе нас. Гонар перашкаджае нам сумленна разважаць пра сябе. Гонар становіцца маскай, якую мы носім, якая прадстаўляе ілжывую асобу. Пыха - гэта цяжкі грэх, таму што яна аддаляе нас ад праўды. Гэта перашкаджае нам бачыць сябе ў святле праўды і, як вынік, не дазваляе бачыць ствол у нашых вачах.

Калі мы напоўнены гонарам, адбываецца нешта іншае. Мы пачынаем засяроджвацца на кожным маленькім недахопе навакольных. Цікава, што ў гэтым Евангеллі гаворыцца пра схільнасць бачыць «асколак» у вачах брата. Што гэта нам гаворыць? Гэта кажа нам, што тыя, хто напоўнены гонарам, не так зацікаўлены ў перамозе над вялікім грэшнікам. Хутчэй, яны схільныя шукаць тых, хто мае толькі нязначныя грахі, «аскепкі», падобныя на грахі, і імкнуцца зрабіць так, каб яны здаваліся больш сур'ёзнымі, чым яны ёсць. На жаль, тыя, хто прасякнуты пыхай, адчуваюць значна большую пагрозу ад святога, чым ад цяжкага грэшніка.

Падумайце сёння, ці цяжка вам асуджаць тых, хто вакол вас. Асабліва падумайце, ці схільныя вы больш крытычна ставіцца да тых, хто імкнецца да святасці. Калі вы схільныя рабіць гэта, гэта можа паказаць, што вы змагаецеся з гонарам больш, чым вы думаеце.

Пане, упакоры мяне і дапамажы вызваліцца ад усякай пыхі. Няхай ён таксама адмовіцца ад асуджэння і бачыць іншых толькі так, як Ты хочаш, каб іх бачыў я. Ісус, я веру ў цябе.