Разважайце сёння пра любыя тэндэнцыі, якія вам могуць спатрэбіцца, каб быць падобнымі на кніжнікаў і фарысеяў

«Працягнуць руку». Ён зрабіў, і яго рука была адноўлена. Але яны раззлаваліся і разам абмяркоўвалі, што яны могуць зрабіць з Езусам (Лк 6, 10-11).

Гэта вельмі трывожны ўрывак. Зноў і зноў мы бачым, што кніжнікі і фарысеі дзейнічалі з вялікай колькасцю наўмыснай і разлічанай злосці. Тут яны шукалі ўсё, у чым маглі б абвінаваціць Езуса. І ў чым яны яго могуць абвінаваціць? Убачыце, як ён робіць цуд у дзень суботні. І яны паводзяць сябе так, быццам гэта грэх з боку Ісуса.

Прычына, па якой гэты ўрывак так трывожны, заключаецца ў тым, што тыя, хто былі рэлігійнымі лідэрамі таго часу, відавочна цікавіліся толькі сабой, а Ісус перашкаджаў іх вядомасці. Ён станавіўся больш папулярным і паважаным, чым кніжнікі і фарысеі, і яны былі напоўнены зайздрасцю.

З гэтага ўрыўка трэба даведацца, што грэх зайздрасці вядзе нас да ірацыянальнасці і глупства. Гэты грэх асляпляе нас і прымушае думаць і казаць глупства. Так рабілі кніжнікі і фарысеі. Хто ў здаровым розуме будзе «абвінаваціць» Ісуса ў тым, што ён робіць нешта такое добрае, як аздараўленне ў суботу? Толькі тыя, хто аслеп ад зайздрасці.

Нягледзячы на ​​тое, што гэты крок жудасны, мы спадзяемся, што ён стане ім карысным. Гэта павінна быць магчымасць для кожнага з нас паглядзець на сваё жыццё і вывучыць адносіны, якія ў нас ёсць. Бачыце зайздрасць у любых з гэтых адносін? Ці бачыце вы сябе часам ірацыянальным у адносінах да таго ці іншага чалавека?

Паразважайце сёння аб любых схільнасцях, каб быць падобнымі да кніжнікаў і фарысеяў. Ведайце, што іх дзеянні былі ўключаны ў Святое Пісанне, каб навучыць нас аб гэтым непрыемным граху, з якім мы часам змагаемся. Няхай жудасная частка падштурхне вас працаваць над пазбаўленнем ад зайздрасці ў вашым жыцці.

Пане, я хачу вызваліцца ад грахоў гонару, зайздрасці і рэўнасці. Дапамажы мне ўбачыць іх у маім жыцці, пакаяцца ў іх і замяніць іх Тваёй міласэрнасцю і любоўю. Ісус, я веру ў цябе.