Падумайце сёння пра тое, што выклікае ў вас найбольшы страх і трывогу ў жыцці

"Давай, гэта я, не бойся!" Марк 6:50

Страх - адно з самых паралізуючых і балючых перажыванняў у жыцці. Мы можам баяцца шмат чаго, але вельмі часта прычынай нашага страху з'яўляецца той злы, хто спрабуе адгаварыць нас ад веры і надзеі ў Хрыста Ісуса.

Гэты радок узяты з гісторыі пра Ісуса, які ішоў па вадзе да Апосталаў падчас чацвёртай начной варты, калі яны грэблі супраць ветру і кідаліся хвалямі. Убачыўшы Ісуса, які ішоў па вадзе, яны спалохаліся. Але калі Ісус загаварыў з імі і сеў у лодку, вецер адразу заціх, і апосталы стаялі там "цалкам здзіўленыя".

Бурнае марское судна традыцыйна павінна было прадставіць наша падарожжа ў гэтым жыцці. Існуе незлічоная колькасць спосабаў барацьбы з намі злага, плоці і свету. У гэтай гісторыі Ісус бачыць іх беды з берага і ідзе да іх, каб прыйсці ім на дапамогу. Яго прычына ісці да іх - яго спагадлівае Сэрца.

Часта ў хвіліны жыцця мы страчваем Ісуса з поля зроку, звяртаемся да сябе і канцэнтруемся на прычыне страху. Але нашай мэтай павінна быць адыход ад прычыны страху ў жыцці і пошук Ісуса, які заўсёды спачувае і заўсёды ідзе да нас у разгар нашага страху і барацьбы.

Падумайце сёння пра тое, што выклікае ў вас найбольшы страх і трывогу ў жыцці. Што гэта прыводзіць вас да ўнутранай разгубленасці і барацьбы? Пасля таго, як вы вызначылі крыніцу, звярніце погляд з гэтага на нашага Госпада. Глядзіце, як ён ідзе да вас сярод усяго, з чым вы змагаецеся, кажучы вам: "Вазьміце сэрца, гэта я, не бойцеся!"

Пане, яшчэ раз звяртаюся да Твайго самага спагадлівага Сэрца. Дапамажы мне падняць вочы да Цябе і адысці ад крыніц маёй трывогі і страху ў жыцці. Напоўні мяне верай і надзеяй на Цябе і дай мне мужнасці, неабходнай для таго, каб усю сваю даверу давяраць Табе. Ісусе, я веру ў цябе.