Падумайце сёння пра тое, наколькі вы гатовыя і гатовыя цалкам кіраваць сваім жыццём нашаму міласэрнаму Богу

"Той, хто паспрабуе захаваць сваё жыццё, страціць яго, а той, хто страціць яго, выратуе яго". Лукі 17:33

Ісус ніколі не прамаўляе таго, што прымушае нас спыняцца і думаць. Гэты сказ з сённяшняга Евангелля - адна з такіх рэчаў. Гэта ўяўляе нам відавочны парадокс. Спроба выратаваць жыццё будзе прычынай вашай страты, але страта жыцця будзе спосабам яе захавання. Што гэта значыць?

Гэта заява ідзе перш за ўсё да сэрца даверу і капітуляцыі. У асноўным, калі мы намагаемся сваімі намаганнямі накіраваць сваё жыццё і будучыню, усё не атрымаецца. Заклікаючы нас "згубіць" сваё жыццё, Езус кажа нам, што мы павінны аддацца яму, мы павінны дазволіць яму быць тым, хто кіруе ўсімі рэчамі і кіруе намі ў сваёй найсвяцейшай волі. Гэта адзіны спосаб выратаваць наша жыццё. Мы ратуем яго, адпускаючы сваю волю і дазваляючы Богу ўзяць на сябе ўладу.

Спачатку такі ўзровень даверу і пакідання вельмі цяжкі. Цяжка дасягнуць узроўню поўнага даверу да Бога, але калі мы можам зрабіць гэта, мы будзем здзіўлены тым, што Божы шлях і план нашага жыцця значна лепшыя, чым мы маглі б вынайсці для сябе. Яго мудрасць не мае сабе роўных, а рашэнне ўсіх нашых клопатаў і праблем - дасканалае.

Падумайце сёння пра тое, наколькі вы гатовыя і гатовыя цалкам кіраваць сваім жыццём нашаму міласэрнаму Богу. Ці дастаткова вы давяраеце Яму, каб дазволіць Яму ўзяць на сябе поўны кантроль? Прыміце гэты скачок веры як мага шчырэй і сачыце за тым, як ён пачынае вас захоўваць і дапамагаць развівацца так, як можа толькі Бог.

Госпадзе, я аддаю табе сваё жыццё, свае клопаты, свае клопаты і сваю будучыню. Я ва ўсім давяраю вам. Я ўсім аддаюся. Дапамажы мне з кожным днём больш давяраць Табе і звяртацца да Цябе цалкам пакінутай. Ісусе, я веру ў цябе.