Падумайце сёння пра праслухоўванне і назіранне і пра тое, калі вы дазволіце сабе ўдзельнічаць у Езусе

Калі Езус гаварыў, адна жанчына з натоўпу ўсклікнула і сказала Яму: «Шчаслівае ўлонне, якое насіла Цябе, і грудзі, якія Ты карміў». Ён адказаў: «Шчаслівыя тыя, хто слухае слова Божае і захоўвае яго». Лукі 11:27-28

Ты чуеш Слова Божае? А калі адчуваеш, то назіраеш? Калі так, то вы можаце залічыць сябе да тых, хто сапраўды благаслаўлены нашым Панам.

Цікава, што жанчына, якая размаўляе з Езусам у гэтым урыўку, ушаноўвала Яго маці, кажучы, што яна была благаслаўлёная за тое, што насіла і карміла Яго. Але Езус яшчэ больш ушаноўвае сваю маці, пацвярджаючы тое, што яна робіць. Ён ушаноўвае яе і называе благаслаўлёнай, таму што яна больш за ўсіх чуе Божае Слова і дасканала яго выконвае.

Слухаць і рабіць - гэта дзве вельмі розныя рэчы. Абодва прыкладаюць шмат намаганняў у духоўным жыцці. Перш за ўсё, слуханне Божага Слова - гэта не проста слуханне на слых або чытанне Бібліі. «Слух» у дадзеным выпадку азначае, што Бог паведаміў нашым душам. Гэта азначае, што мы залучаем асобу, самога Езуса, і дазваляем Яму перадаць нам усё, што Ён хоча паведаміць.

Хаця можа быць цяжка слухаць, як Езус гаворыць, і ўспрымаць тое, што Ён кажа, яшчэ цяжэй дазволіць Яго Слову змяніць нас да такой ступені, што мы жывём паводле таго, што Ён сказаў. Так часта мы можам мець вельмі добрыя намеры, але не можам выканаць дзеянне, жывучы паводле Божага Слова.

Паразважайце сёння над слуханнем і назіраннем. Пачніце са слухання і паразважайце, ці маеце вы зносіны з Езусам кожны дзень, пасля чаго падумайце, ці жывяце вы тым, што Ён сказаў. Вярніце сябе ў гэты працэс, і вы ўбачыце, што вы таксама сапраўды шчаслівыя!

Госпадзе, я чую, як ты са мной размаўляеш. Няхай я сустрэну цябе ў сваёй душы і прыму Тваё святое Слова. Дазвольце мне таксама прымяніць гэтае Слова ў маім жыцці, каб адчуць дабраславеньні, якія вы падрыхтавалі для мяне. Ісус, я веру ў цябе.