Удзячнасць да Тройцы "Я паспрабаваў і ўбачыў"

О вечнае Боства альбо вечная Тройца, якія, злучыўшыся з боскай прыродай, зрабілі столькі вартай крыві Твайго Адзінароднага Сына! Ты, вечная Тройца, падобны да глыбокага мора, у якім я шукаю больш і знаходжу больш; і чым больш я знаходжуся, тым больш прагне шукаць цябе. Вы ненасытны; і душа, насыціўшыся ў сваёй бездані, не здавольваецца, бо застаецца ў вас голад, усё больш і больш прагне вас, вечная Тройца, жадаючы бачыць вас святлом вашага святла.
Я паспытаў і ўбачыў пры святле інтэлекту ў сваім святле вашу бездань, альбо вечную Тройцу, і прыгажосць тваіх істот. Па гэтай прычыне, убачыўшы мяне ў табе, я ўбачыў, што я твой вобраз для той інтэлекту, які мне дадзена тваёй сілай, Ойча вечны і тваёй мудрасцю, якая падыходзіць Твайму Адзінароднаму Сыну. Дух Святы, які зыходзіць ад вас і вашага Сына, даў мне волю, з якой я магу вас палюбіць.
Для вас, вечная Тройца, вы стваральнік і я стварэнне; і я ведаў - таму што ты даў мне розум, калі ты ўзнавіў мяне крывёю свайго Сына, - што ты закаханы ў прыгажосць тваіх істот.
О бездань, альбо вечная Тройца, альбо Боства, альбо глыбокае мора! І што больш ты можаш даць мне, чым сабе? Вы агонь, які заўсёды гарыць і не спажываецца. Вы той, хто спажывае любую любоў душы сваім цяплом. Вы агонь, які прыбірае ўсю халоднасць, і асвятляеце розум сваім святлом, тым святлом, з якім вы давалі мне ведаць вашу праўду.
Адлюстроўваючы сябе ў гэтым святле, я ведаю цябе як найвышэйшае дабро, добрае перш за ўсё добрае, шчаслівае дабро, незразумелае дабро, бясцэннае дабро. Прыгажосць перш за ўсё прыгажосць. Мудрасць перш за ўсё мудрасць. Сапраўды, вы тая ж мудрасць. Вы ежа анёлаў, якія з агнём любові вы аддалі сябе людзям.
Вы апранаецеся, якая ахоплівае ўсю маю аголенасць. Вы ежа, якая сілкуе галодных вашай слодыччу. Ты мілая без усякай горычы. О вечная Тройца!