Сястра Люцыя з Фацімы: апошнія знакі міласэрнасці

Сястра Люцыя з Фацімы: апошнія знакі міласэрнасці
Ліст сястры Люцыі да айца Аўгустына Фуэнтэса ад 22 мая 1958 г.

«Ойча, Маці Божая вельмі незадаволеная, што не заўважана Яе пасланне 1917 г. Не заўважаюць ні добрыя, ні злыя. Добрыя ідуць сваёй дарогай, не клапоцячыся, і не трымаюцца нябесных нормаў: дрэнныя, на шырокай дарозе пагібелі, не зважаюць на пагражальныя кары. Вер, ойча, Пан Бог вельмі хутка пакарае свет. Пакаранне будзе матэрыяльным, і ўявіце сабе, ойча, колькі душ трапіць у пекла, калі не будзе маліцца і не каяцца. Гэта прычына смутку Маці Божай.

Ойча, скажы ўсім: «Маці Божая шмат разоў казала мне: «Многія народы знікнуць з твару зямлі. Народы без Бога будуць бічом, выбраным Богам, каб пакараць чалавецтва, калі мы праз малітву і сакрамэнты не атрымаем ласкі іх навяртання». Беззаганнае Сэрца Марыі і Езуса пакутуе ад грэхападзення законных і святарскіх душ. Д’ябал ведае, што законнікі і святары, занядбоўваючы сваё высокае пакліканне, цягнуць у пекла шмат душ. Мы як раз паспяваем стрымаць нябеснае пакаранне. Мы маем у сваім распараджэнні два вельмі эфектыўныя сродкі: малітву і ахвяру. Д’ябал робіць усё, каб адцягнуць нас і пазбавіць нас смаку да малітвы. Самі выратуемся, а то будзем праклятыя. Аднак, ойча, трэба сказаць людзям, што яны не павінны чакаць закліку да малітвы і пакаяння ні ад Вярхоўнага Пантыфіка, ні ад біскупаў, ні ад парафіяльных святароў, ні ад настаяцеляў. Ужо надышоў час кожнаму з уласнай ініцыятывы выконваць святыя справы і рэфармаваць сваё жыццё паводле заклікаў Мадонны. Д'ябал хоча завалодаць кансэкраванымі душамі, працуе над тым, каб сапсаваць іх, каб схіліць іншых да канчатковай нераскаянасці; выкарыстоўваць усе хітрыкі, нават прапаноўваючы абнавіць рэлігійнае жыццё! Вынікам гэтага з'яўляецца стэрыльнасць ва ўнутраным жыцці і холад у свецкіх адносна адмовы ад задавальненняў і поўнага ахвяравання Богу Памятайце, Ойча, што два факты змовіліся, каб асвячаць Жасінту і Францішка: пакуты Маці Божай і бачанне пекла. Мадонна знаходзіцца нібы паміж двума мячамі; з аднаго боку ён бачыць чалавецтва ўпартым і абыякавым да пагражальных караў; з другога бачыць, як мы топчам святых. Сакрамэнтаў, і мы пагарджаем пакараннем, якое нас збліжае, застаючыся недаверлівымі, пачуццёвымі і матэрыялістычнымі.

Маці Божая ясна сказала: «Мы набліжаемся да апошніх дзён», і паўтарыла гэта мне тройчы. Па-першае, ён пацвердзіў, што д'ябал уступіў у апошнюю барацьбу, з якой адзін з двух выйдзе пераможцам або пераможаным. Або мы з Богам, або мы з д'яблам. Другі раз ён паўтарыў мне, што апошнімі лекамі, дадзенымі свету, з’яўляюцца: святы Ружанец і набажэнства да Сэрца I. Марыі. У трэці раз ён сказаў мне, што, «вычарпаўшы іншыя сродкі, якімі пагарджаюць людзі, ён з дрыготкай прапануе нам апошнюю выратавальную палачку: СС. Сама Дзева, Яе шматлікія аб'яўленні, Яе слёзы, пасланні празорцаў, раскіданыя па ўсім свеце»; і Маці Божая таксама сказала, што калі мы не паслухаем яе і працягнем крыўду, нам больш не будзе даравана.

Вельмі неабходна, Ойча, каб мы ўсвядомілі жудасную рэальнасць. Мы не хочам напаўняць душы страхам, але гэта толькі тэрміновы напамін, бо ад Найсвяцейшай Панны. надае вялікую эфектыўнасць святому Ружанцу, няма матэрыяльнай або духоўнай, нацыянальнай або міжнароднай праблемы, якую нельга было б вырашыць святым Ружанцам і нашымі ахвярамі. Прачытанае з любоўю і пабожнасцю, яно суцешыць Марыю, выціраючы шмат слёз з Яе Беззаганнага Сэрца».