Сённяшняе Евангелле 13 верасня 2020 г. са словамі Папы Францішка

ЧЫТАННЕ ДНЯ
Першае чытанне

З кнігі Сіраха
Сір 27, 33 – 28, 9 (NV) [гр. 27, 30 – 28, 7]

Зласць і гнеў - жахлівыя рэчы,
і грэшнік уносіць іх.

Хто помсціць, той адпомсціць ад Госпада,
які заўсёды памятае свае грахі.
Даруй бліжняму крыўду
і малітвай тваёй будуць дараваныя грахі твае.
Чалавек, які застаецца злым на іншага чалавека,
як ён можа прасіць у Госпада аздараўлення?
Той, хто не мае літасці да бліжняга,
як ён можа выпрошваць свае грахі?
Калі той, хто толькі цела, трымае крыўду,
як ён можа атрымаць Божае прабачэнне?
Хто загладзіць яго грахі?
Успомні канец і перастань ненавідзець,
роспуску і смерці і заставацца вернымі
да запаведзяў.
Памятай наказы і не ненавідзі бліжняга твайго,
запавет Усявышняга і забываць пра памылкі іншых.

Другое чытанне

З ліста святога апостала Паўла да рымлян
14,7-9 Rm

Ніхто з нас, браты, для сябе не жыве і ніхто для сябе не памірае, бо калі жывем — для Госпада жывем, калі паміраем — для Госпада паміраем; ці жывем, ці паміраем — Госпаду належым.
Сапраўды, дзеля гэтага Хрыстос памёр і ажыў, каб быць Панам мёртвых і жывых.

ЕВАНГЕЛЛЕ ДНЯ
З Евангелля паводле Мацвея
Мц 18,21-35

У той час Пётр падышоў да Езуса і сказаў Яму: «Пане, калі мой брат зробіць супраць мяне злачынства, колькі разоў я павінен яму дараваць? Да сямі разоў?» А Езус адказаў яму: «Не кажу табе да сямі разоў, але да сямідзесяці разоў па сем.
Таму Валадарства Нябеснае падобна да цара, які хацеў разлічыцца са сваімі слугамі.
Калі ён пачаў зводзіць рахункі, прывялі да яго чалавека, які быў вінен яму дзесяць тысяч талантаў. Паколькі ён не мог вярнуць, гаспадар загадаў прадаць яго, жонку, дзяцей і ўсё, што меў, і такім чынам заплаціць доўг. Тады слуга, упаўшы ніцма на зямлю, прасіў яго, кажучы: «Пацярпі са мною, і я табе ўсё вярну». Пан злітаваўся над тым слугой, адпусціў яго і дараваў яму доўг.
Як толькі ён выйшаў, той слуга знайшоў аднаго са сваіх таварышаў, які быў вінен яму сто дынарыяў. Ён схапіў яго за шыю і душыў, кажучы: «Вярні вінны!». Яго таварыш, які ляжаў ніцма на зямлі, прасіў яго, кажучы: «Пацярпі са мной, і я вярну табе». Але той не захацеў, пайшоў і кінуў яго ў вязніцу, пакуль не аддасць доўг.
Убачыўшы, што здарылася, яго таварышы былі вельмі незадаволеныя і пайшлі расказаць свайму гаспадару аб тым, што здарылася. Тады гаспадар паклікаў чалавека і сказаў яму: «Злы слуга, я дараваў табе ўвесь гэты доўг, таму што ты ўпрасіў мяне. Ці не трэба было і табе пашкадаваць свайго спадарожніка, як я пашкадаваў цябе?”. Разгневаны, гаспадар аддаў яго ў рукі мучыцеляў, пакуль не верне ўсе павіннасці.Так і Айцец мой нябесны зробіць з вамі, калі не даруеце ад сэрца кожны брату свайму».

СЛОВЫ СВЯТАГА БАЦЬКА
З моманту хросту Бог дараваў нам невырашальны доўг: першародны грэх. Але, гэта першы раз. Затым, з бязмежнай міласэрнасцю, Ён прабачае нам усе нашы правіны, як толькі мы паказваем хоць невялікі знак пакаяння. Бог такі: міласэрны. Калі мы адчуваем спакусу зачыніць нашыя сэрцы перад тымі, хто нас пакрыўдзіў, і папрасіць у нас прабачэння, успомнім словы Нябеснага Айца, скіраваныя да бязлітаснага слугі: «Я дараваў табе ўвесь гэты доўг, таму што ты прасіў мяне. Ці не трэба было і табе пашкадаваць таварыша твайго, як я пашкадаваў цябе?» (арт. 32-33). Кожны, хто адчуў радасць, спакой і ўнутраную свабоду, якія прыходзяць ад прабачэння, можа адкрыць сябе магчымасці прабачэння самому сабе. (Angelus, 17 верасня 2017 г