Сённяшняе Евангелле 28 лістапада 2020 г. са словамі Папы Францішка

ЧЫТАННЕ ДНЯ
З кнігі апакаліпсісу святога Яна апостала
Адкрыццё 22,1: 7-XNUMX

Анёл Гасподні паказаў мне, Яну, раку вады жывой, празрыстай, як крышталь, якая выцякала з трона Бога і Ягняці. Пасярод гарадзкой плошчы і па абодва бакі ракі стаіць дрэва жыцьця, якое плоданасіць дванаццаць разоў на год, штомесяц; лісце дрэва выкарыстоўваюцца для лячэння народаў.

І праклёну больш не будзе.
У горадзе будзе трон Бога і Ягняці:
слугі ягоныя будуць пакланяцца яму;
яны ўбачаць яго твар
і будуць насіць імя Ягонае на ілбах сваіх.
Больш не будзе ночы
і яны больш не спатрэбяцца
ад святла лямпы або сонечнага святла,
бо Пан Бог прасьвятліць іх.
І яны будуць валадарыць на векі вечныя.

І ён сказаў мне: «Гэтыя словы дакладныя і праўдзівыя. Гасподзь, Бог, які натхняе прарокаў, паслаў свайго анёла, каб паказаць сваім слугам тое, што хутка павінна адбыцца. Вось, хутка прыеду. Дабрашчасныя тыя, хто захоўвае прарочыя словы гэтай кнігі».

ЕВАНГЕЛЛЕ ДНЯ
З Евангелля паводле Лукі
Лк 21,34: 36-XNUMX

У гэты час Ісус сказаў вучням сваім:

«Сцеражыце сябе, каб не абцяжарылі сэрцы вашыя распусніцтвам, п'янствам і жыццёвымі клопатамі і не напаткаў вас гэты дзень раптоўна; бо яно ўпадзе, як сетка, на ўсіх, хто жыве на ўсёй зямлі.

Увесь час чувайце, молячыся, каб вы мелі сілу пазбегнуць усяго, што мае адбыцца, і паўстаць перад Сынам Чалавечым».

СЛОВЫ СВЯТАГА БАЦЬКА
Не спіце і маліцеся. Унутраны сон узнікае з-за таго, што мы ўвесь час абыходзім сябе і затрымаемся ў межах свайго жыцця з яго праблемамі, радасцямі і болем, але заўсёды абыходзім сябе. І гэта стамляе, гэта надакучвае, гэта закрывае надзею. Тут мы знаходзім корань здранцвеласці і ляноты, пра якія гаворыцца ў Евангеллі. Адвэнт заклікае нас быць пільнымі, гледзячы па-за сябе, пашыраючы розум і сэрца, каб адкрыцца на патрэбы людзей, нашых братоў і сясцёр, на жаданне новага свету. Гэта жаданне многіх народаў, якія пакутуюць ад голаду, несправядлівасці і вайны; гэта жаданне бедных, слабых, пакінутых. Гэты час падыходзіць для таго, каб адкрыць свае сэрцы, задаць сабе канкрэтныя пытанні аб тым, як і для каго мы праводзім сваё жыццё. (Angelus, 2 снежня 2018 г