Сённяшняе Евангелле з каментарыямі: 24 лютага 2020 года

З Евангелля Ісуса Хрыста паводле Марка 9,14-29.
У гэты час Ісус спусціўся з гары і падышоў да вучняў, убачыўшы іх у атачэнні вялікай натоўпу і кніжнікаў, якія з імі абмяркоўвалі.
Увесь натоўп, убачыўшы яго, здзівіўся і пабег вітаць яго.
Ён спытаў іх: "Аб чым вы спрачаецеся?"
Адзін з натоўпу адказаў яму: «Настаўнік, я прывёў майго сына да вас, апанаваны маўклівым духам.
Калі ён хапае яго, ён кідае яго на зямлю, і ён пеніцца, сціскае зубы і цвярдзее. Я сказаў сваім вучням, каб адганялі яго, але ў іх нічога не атрымалася ».
Затым ён адказаў ім: "Аб няверуючым пакаленні! Як доўга я буду з вамі? Як доўга мне давядзецца мірыцца з вамі? Прынясі мне. '
І яны прынеслі яго. Пры выглядзе Ісуса дух пахіснуў хлопчыка ад сутаргаў, і ён упаў на зямлю і каціўся пенай.
Ісус спытаў бацьку: "Як даўно гэта адбываецца з ім?" А ён адказаў: "З дзяцінства;
на самай справе ён часта кідаў яго нават у агонь і ваду, каб забіць яго. Але калі вы можаце зрабіць што-небудзь, пашкадуйце нас і дапамажыце нам ».
Ісус сказаў яму: «Калі зможаш! Усё магчыма для тых, хто верыць ».
Бацька хлопчыка ўслых адказаў: "Я веру, дапамажы мне ў няверы".
Тады Ісус, убачыўшы натоўп, які імчыць, прыгразіў нячыстаму духу, сказаўшы: "Нямы і глухі дух я загадваю табе, выйдзі з яго і ніколі не вяртайся".
І, крычаючы і моцна страсянуўшы яго, выйшаў. І хлопчык стаў як мёртвы, так што многія сказалі: "Ён мёртвы".
Але Ісус узяў яго за руку і падняў, і ён устаў.
Потым ён увайшоў у дом, і вучні асабіста спыталіся ў яго: "Чаму мы не маглі яго выгнаць?"
І сказаў ім: "Такога роду дэманы не могуць быць выгнаны ні ў якім разе, акрамя малітвы".

Герм (2 ст.)
Пастух, дзевятае запаведзь
«Дапамажы мне ў нявер'і маім»
Зніміце з сябе няўпэўненасць і зусім не сумнявайцеся прасіць Бога, кажучы ў сабе: «Як я магу прасіць і атрымліваць ад Госпада, моцна зграшыўшы перад Ім?». Не думай так, але ўсім сэрцам тваім зьвярніся да Госпада і цьвёрда маліся Яму, і спазнаеш вялікую міласьць Ягоную, бо Ён не пакіне цябе, але выканае малітву душы тваёй. Бог не падобны на крыўдных, не памятае крыўдаў і спачувае стварэнню свайму. А тым часам ачысці сваё сэрца ад усіх марнасцей гэтага свету, ад зла і ад граху (…) і прасі Пана. Вы атрымаеце ўсё (…), калі папросіце з поўным даверам.

Калі вы ў сэрцы вагаецеся, вы не атрымаеце ніводнай сваёй просьбы. Тыя, хто сумняваецца ў Богу, не вырашаюцца і нічога не атрымліваюць ад сваіх просьбаў. (…) Хто сумняваецца, калі не навернецца, наўрад ці будзе выратаваны. Такім чынам, ачысці сэрца сваё ад сумненняў, апраніся ў моцную веру, вер у Бога, і атрымаеш усе, што прасіш. Калі здарыцца так, што ён спазніцца з выкананнем якой-небудзь просьбы, не падай назад у сумневы, таму што просьбу душы ты атрымаеш не адразу. Затрымка, каб вы раслі ў веры. Такім чынам, вы не стамляецеся прасіць столькі, колькі хочаце. (…) Сцеражыцеся сумнення: гэта страшна і бессэнсоўна, яно вырывае з веры многіх вернікаў, нават вельмі рашучых. (…) Вера моцная і магутная. На самай справе вера абяцае ўсё, усё здзяйсняе, а сумненне, таму што яму не хапае даверу, нічога не дасягае.