Debosyon sa Atong Lady: Akong Diyos tungod kay gisalikway mo ako

Gikan sa udto hangtod sa ulahi, ang kangitngit mikaylap sa tibuuk kalibutan hangtod tulo sa hapon. Ug sa mga alas tres sa hapon si Jesus misinggit sa makusog nga tingog: "Eli, Eli, lema sabachthani?" nga ang kahulogan "Diyos ko, Diyos ko, nganong gibiyaan mo ako?" Mateo 27: 45-46

Kini nga mga pulong ni Jesus kinahanglan nga nagdulot gyud sa kasingkasing sa atong Mahal nga Inahan. Miduol siya kaniya, nagtutok kaniya nga may gugma, gidayeg ang iyang nasamdan nga lawas nga gihatag alang sa kalibutan, ug gibati ang kini nga paghilak gikan sa kahiladman sa iyang pagkabuhat.

"Diyos ko, Diyos ko ..." Nagsugod kini. Samtang gipamati sa atong Mahal nga Inahan ang iyang Anak nga nakigsulti sa iyang langitnong Amahan, siya makakaplag daghang kahupayan sa iyang kahibalo sa iyang suod nga relasyon sa Amahan. Nahibal-an niya, nga labi ka maayo kaysa bisan kinsa, nga si Jesus ug ang Amahan usa. Nadungog niya nga nagsulti sa ingon niini nga paagi sa iyang pangpubliko nga pangalagad sa daghang mga higayon ug nahibal-an usab niya gikan sa iyang pagkatawo ug salabutan ug pagtuo nga ang iyang Anak mao ang Anak sa Amahan. Ug sa iyang mga mata nagtawag si Jesus.

Apan si Jesus nagpadayon sa pagpangutana: "... ngano nga gibiyaan mo ako?" Ang pagbunal sa iyang kasingkasing mahimong diha-diha dayon nga gibati niya ang kahiladman sa pag-antos sa iyang Anak. Nahibal-an niya nga nag-antus siya sa labi pa ka sakit kaysa ikasakit sa lawas. Nahibal-an niya nga nakasinati siya sa lawom nga kangitngit. Ang iyang mga pulong nga gisulti sa Krus nagpamatuod sa matag pagkabalaka sa iyang inahan.

Samtang ang atong Mahal nga Inahan namalandong sa kini nga mga pulong sa iyang Anak, balik-balik sa iyang kasingkasing, mahibal-an niya nga ang kasakit sa sulod ni Jesus, iyang kasinatian sa pagkalain ug ang espirituhanong pagkawala sa Amahan, usa ka regalo alang sa kalibutan. Ang iyang hingpit nga pagtuo maggiya kaniya sa pagsabut nga si Jesus nakasulod sa kasinatian sa sala mismo. Bisan pa ang hingpit ug walay sala sa tanan nga paagi, gipasagdan niya ang iyang kaugalingon nga gidala sa tawhanong kasinatian nga miresulta gikan sa sala: pagbulag sa Amahan. Bisan kung si Jesus wala nahimulag gikan sa Amahan, nakasulod siya sa kasinatian sa tawo sa kini nga pagkabulag aron mahibalik ang nahulog nga katawhan sa Amahan sa mga Kalooy sa Langit.

Samtang namalandong kita sa singgit sa kasakit nga gikan sa atong Ginoo, kinahanglan naton tanan nga maninguha nga masinati kini ingon nga ato. Ang atong paghilak, dili sama sa atong Ginoo, mao ang sangputanan sa atong mga sala. Kung kita makasala, mobalik kita sa atong kaugalingon ug mosulod sa pagkalain ug pagkawalay paglaum. Si Jesus mianhi aron sa paglaglag sa mga epekto ug aron mapahiuli kita sa Amahan sa langit.

Pamalandungi karon ang lawom nga gugma nga naangkon sa atong Ginoo alang kanatong tanan samtang siya andam nga makasinati sa mga sangputanan sa atong mga sala. Ang Atong Mahal nga Inahan, sama sa labi ka hingpit nga inahan, nag-uban sa iyang Anak sa matag lakang, gipaambit ang iyang kasakit ug pag-antos. Gibati niya kung unsa ang iyang gibati ug kini ang iyang gugma, labaw sa bisan unsang butang, nga nagpahayag ug nagsuporta sa kanunay ug dili matarug nga presensya sa Langitnong Amahan. Ang gugma sa Amahan gipakita pinaagi sa iyang kasingkasing samtang siya mahigugmaon nga nagtan-aw sa iyang nag-antos nga Anak.

Akong minahal nga Inahan, gipitik ang imong kasingkasing sa kasakit samtang imong gipaambit ang internal nga pag-antos sa imong Anak. Ang iyang paghilak sa pagbiya mao ang nagpahayag sa iyang hingpit nga gugma. Ang iyang mga pulong nagpadayag nga nagsulod siya sa mga sangputanan sa sala mismo ug gitugotan ang Iyang tawhanong kinaiya nga makasinati ug matubos kini.

Minahal nga Inahan, tindog ako sa akong kinabuhi samtang mabati ang mga sangputanan sa akong sala. Bisan kung ang imong anak nga lalaki hingpit, dili ako. Ang akong sala nagbiya kanako ug naguol. Hinaut nga ang imong presensya sa inahan sa akong kinabuhi kanunay magpahinumdom kanako nga ang Amahan dili mobiya kanako ug kanunay nga nagdapit kanako sa pagdangup ngadto sa Iyang maloloy-ong Kasingkasing.

Akong gibiyaan nga Ginoo, nakasulod ka sa labing grabe nga kasakit nga mahimo’g makasulod ang usa ka tawo. Gitugotan mo ang imong kaugalingon nga makasinati sa mga sangputanan sa akong kaugalingon nga sala. Hatagi ako sa grasya nga mobalik sa imong Amahan sa matag higayon nga ako makasala aron nga angayan ang pagsagop nga nasakop alang kanako pinaagi sa imong Krus.

Inahan Maria, pag-ampo alang kanako. Si Jesus Mituo ako kanimo.