Debosyon sa adlaw: Pagkat-on sa pagpangita sa Dios matag adlaw

Gihunahuna ko kanunay ang bahin sa panahon sa pagsugod sa usa ka bag-ong tuig. Giunsa nako magamit ang oras? Giunsa nako kini pagdumala? O, aw, gigamit ba ako sa oras ug pagdumala?

Nagmahay ako bahin sa akong gikanselar nga mga lista sa kinahanglan buhaton ug sa nangagi nga wala nako mahimo nga higayon. Gusto nako nga mahuman ang tanan, apan wala gyud akoy igong oras aron mahimo kini. Gibilin lang ako sa duha nga kapilian.

1. Kinahanglan ako walay kinutuban. Kinahanglan nga ako labing maayo kay sa labing kaayo nga superhero, makahimo sa tanan, naa bisan diin ug nahuman ang tanan. Tungod kay imposible kini, ang labing kaayo nga kapilian mao. . .

2. Gitugotan ko si Jesus nga walay kinutuban. Kini bisan diin ug sa tanan. Kini mahangturon. Apan nahuman na! Limitado Napailalom sa pagpugong sa oras.

Ang oras gikuptan si Jesus sa tagoangkan ni Maria mga siyam ka bulan. Nagsugod ang oras sa pagkabatan-on. Gitawag siya sa oras sa Jerusalem, diin nag-antos siya, namatay ug unya nabanhaw.

Samtang gipaningkamutan naton nga mahimo’g wala’y kinutuban apan dili mahimo, Siya nga wala’y katapusan nahimo’g katapusan, limitado, usa ka sulugoon sa panahon. Tungod kay Kini nga bersikulo sa Bibliya nagsulti sa tanan: "Apan sa pag-abut na sa gitakdang panahon, gipadala sa Dios ang iyang Anak, nga natawo sa usa ka babaye, natawo sa ilalum sa Kasugoan, aron matubos ang mga anaa sa ilalum sa Kasugoan" (Galacia 4: 4, 5).

Naggahin si Jesus og panahon aron matubos kita. Kita nga adunay kinutuban dili kinahanglan mahimong walay katapusan tungod kay si Hesus, nga walay kinutuban, nahimo’g kinutuban aron maluwas kita, aron mapasaylo kita ug buhian kita.

Pagkat-on sa pagpangita sa DIOS matag adlaw!