Ang pag-ayo sa Gigliola Candian sa Medjugorje

Gisaysay ni Gigliola Candian ang iyang milagro nga nahitabo sa Medjugorje, sa usa ka eksklusibo nga pakigsulti uban ni Rita Sberna.
Si Gigliola nagpuyo sa Fossò, sa lalawigan sa Venice ug kaniadtong Septyembre 13, 2014, didto siya sa Medjugorje, kung salamat sa balaang kamot, ang dakong milagro nga nahitabo nga nagtugot kaniya sa pagbiya sa iyang wheelchair.
Ang kaso sa Gigliola, nakahimo sa mga pag-ikot sa nasyonal nga balita, ang iyang milagro wala pa mailhan sa mga awtoridad sa relihiyon, apan sa kini nga eksklusibo nga interbyu, gisaysay ni Gng. Candian kung unsa ang nahitabo kaniya 4 ka bulan ang milabay.

Gigliola, kanus-a nimo nahibal-an nga ikaw adunay daghang sclerosis?
Ako adunay una nga yugto sa pagkamaalamon sa Septyembre 2004. Pagkahuman kaniadtong 8 Oktubre 2004, nadayagnos ako nga adunay daghang sclerosis pinaagi sa mga pagsusi.

Gipugos ka sa Sclerosis nga magpuyo sa usa ka wheelchair. Malisud ba kini sa sinugdan pagdawat sa sakit?
Sa akong nahibal-an nga ako adunay daghang sclerosis, kini sama sa usa ka kilat nga bolt. Ang pulong nga "daghang sclerosis" mismo usa ka termino nga nakapasakit, tungod kay kini ang nanguna sa hunahuna nga hunahunaon dayon ang wheelchair.
Pagkahuman sa pagbuhat sa tanan nga mga pagsusi aron mahibal-an nga ako adunay daghang sclerosis, naglisud ako sa pagdawat niini, usab tungod kay ang Doktor nakigsulti kanako sa usa ka mabangis nga paagi.
Nakasinati ako sa daghang mga ospital, hangtod sa ospital sa Ferrara ug sa higayon nga nakaabut ako didto, wala nako giingon nga nasulayan na ako sa daghang sclerosis, gisultihan ko lang sa mga doktor nga daghan kaayo ako nga sakit sa likod, kini tungod kay gusto nako nga sigurado sa pagdayagnos .
Daghang sclerosis ang dili makaayo, sa daghang mga kaso ang sakit mahimong mapugngan kung kini nahiuyon sa pipila nga tambal (wala ako intolerant ug alerdyi sa hapit tanan nga mga droga) busa dili kini mahimo alang kanako, bisan ang pagpahunong sa sakit.
Sa tinuud, sa sinugdanan gikan sa akong sakit, naggamit ako usa ka saklay tungod kay dili ako makalakaw sa hilabihan. Pagkahuman sa 5 ka tuig gikan sa akong sakit, nagsugod ako sa paggamit sa wheelchair nga sporadically, nga mao, gigamit ra nako kini aron maglihok kung kinahanglan kong magbiyahe og dugay nga mga pag-agi. Pagkahuman sa Disyembre 2013, pagkahuman sa pagkahulog diin nabuak ko ang ikatulo nga sagrado nga vertebra, ang wheelchair nahimong akong kauban sa kinabuhi, ang akong sinina.

Unsa ang nakalakaw ka sa pagbiyahe sa Medjugorje?
Ang Medjugorje alang kanako mao ang kaluwasan sa akong kalag; Gitanyagan ako sa kini nga panaw sa tuig sa wala pa, wala ako nahibal-an kung unsa kini nga lugar, kung diin kini ug wala ako makahibalo sa kasaysayan.
Gisugyot kini sa akong mga uyoan nga ingon usa ka panaw sa paglaum, apan sa tinuud nahunahuna na nila ang akong pagbawi ug gisultihan ako sa ulahi.
Wala nako gihunahuna ang akong pagkaayo sa labing gamay. Pagkahuman ko sa pag-adto sa balay, akong nahibal-an nga ang biyahe nagrepresentar sa akong pagkakabig tungod kay nagsugod ako sa pag-ampo bisan diin, igo na nga gipiyong nako ang akong mga mata ug nagsugod sa pag-ampo.
Nakita nako pag-usab ang hugot nga pagtuo ug karon ako makapamatuod nga ang pagtuo wala ako gibiyaan.

Sigurado ka nga ikaw milagrosong milagro sa kana nga yuta sa Bosnian. Giunsa ug kanus-a ka mobiya alang sa Medjugorje?
Naa ko sa Medjugorje kaniadtong Septyembre 13, 2014, kaniadtong petsa wala ako kinahanglan nga mag-uban didto tungod kay nagminyo ang akong mga higala nianang adlawa, gipalit usab nako ang sinina.
Gikan sa Hulyo nabati nako sa akong kasingkasing kining kusgan nga tawag nga moadto sa Medjugorje sa kana nga petsa. Wala ako nagpakaaron-ingnon, dili ko gusto nga mamati sa kini nga tingog, apan kaniadtong Agosto kinahanglan kong tawagan ang akong mga higala aron sultihan siya nga sa walay palad dili ako makaadto sa ilang kasal tungod kay mibiyahe ako sa Medjugorje.
Sa sinugdan ang akong mga higala nasamdan sa kini nga desisyon, bisan ang mga lalaki gikan sa kompanya nagsulti kanako nga kung gusto nako makaadto ako sa Medjugorje bisan kanus-a samtang sila nagpakasal makausa ra.
Apan giingnan ko sila nga sa akong pag-abut sa balay, mangita ako usa ka paagi aron makapangutang.
Sa tinuud mao ra kini. Kaniadtong 13 Septyembre nagminyo sila ug nakadawat ako pagkaayo sa susamang adlaw sa Medjugorje.

Sultihi kami sa higayon diin ikaw milagrosong gitagad.
Nagsugod kini tanan sa gabii sa Septyembre 12. Naa ko sa chapel sa akong wheelchair, dunay uban pang mga tawo ug pari nianang gabhiona, naghimo og usa ka pisikal nga misa sa pag-ayo.
Gidapit niya ako sa pagpikit sa akong mga mata ug gipatong sa akong mga kamot, sa kana nga panahon mibati ako og usa ka dako nga kainit sa akong mga bitiis ug akong nakita ang usa ka kusug nga puti nga suga, sa sulod sa suga, akong nakita ang nawong ni Jesus nga nagpahiyom kanako. Bisan sa akong nakita ug nadungog, wala ko maghunahuna sa akong pagkaayo.
Pagkasunod adlaw, kana sa Septyembre 13, sa 15:30 gipundok kami pag-usab sa pari sa kapilya ug gitapion ang tanan nga mga tawo nga mitambong pag-usab.
Sa wala pa nako gibutang ang akong mga kamot, gihatagan niya ako usa ka sheet diin gisulat ang kinatibuk-ang kasayuran ug adunay usa ka piho nga pangutana diin ang matag usa kanato kinahanglan nga motubag "Unsa ang gusto nimo nga buhaton ni Jesus alang kanimo?".
Ang kini nga pangutana nakahatag kanako sa krisis, tungod kay sa kasagaran naanad ako kanunay nga nag-ampo alang sa uban, wala ako mangayo bisan unsang butang alang kanako, busa gihangyo ko ang usa ka madre nga duol kanako alang sa tambag, ug iya kong giimbitahan nga isulat ang akong gibati sa akong kasingkasing.
Akong gihangyo ang Balaang Espiritu ug ang kalamdagan dayon miabot. Gihangyo ko si Jesus nga magdala sa kalinaw ug kahilum sa uban pinaagi sa akong mga ehemplo ug sa akong kinabuhi.
Pagkahuman sa pagpandong sa mga kamot, gipangutana ako sa pari kung gusto ko nga magpabilin nga naglingkod sa usa ka wheelchair o kung gusto ko nga bangon nga suportahan sa usa ka tawo. Akong gidawat nga gisuportahan ug magpabilin nga nagtindog, sa niana nga higayon, naghimo og lain nga pagpandong sa mga kamot ug nahulog sa nahibilin sa Balaang Espiritu.
Ang nahabilin sa Balaang Espiritu usa ka kondisyon nga wala’y panimuot, nahulog ka nga wala’y nasakitan ug wala ka’y kusog nga molihok tungod kay nianang higayona ang Balaang Espiritu naglihok kanimo, ug adunay imong pagsabot sa tanan nga mahitabo sa gawas sa kanimo.
Sa pagpiyong sa imong mga mata makita nimo ang tanan nga nahitabo sa kana nga higayon. Naglagot ako sa yuta mga 45 minuto, akong gibati nga si Maria ug Jesus nag-ampo sa akong luyo.
Misugod ako paghilak apan wala ako kusog sa reaksyon. Pagkahuman nakit-an ako ug duha ka batang lalaki ang mitabang kanako sa pagbangon ug ingon nga suporta ako moadto gikan sa atubangan sa altar aron magpasalamat sa gipadayag nga Jesus.
Hapit na ako molingkod sa usa ka lingkuranan nga gulong, sa dihang gisultihan ako sa pari nga kung mosalig ako kang Jesus dili na ako kinahanglan molingkod sa usa ka wheelchair apan kinahanglan kong magsugod sa paglakaw.
Gibiyaan ako sa mga batang lalaki nga nag-inusara, ug gisuportahan ako sa akong mga tiil. Ang pagpadayon sa akong mga tiil nahimo’g milagro, tungod kay ako nagkasakit, dili na nako mabati ang kaunuran gikan sa mga hips.
Nagsugod ako sa paghimo sa una nga duha ka mga lakang, ingon ako usa ka robot, pagkahuman mikuha ako og duha nga labi ka mahukmanon nga mga lakang ug nakahimo pa ako pagduko.
Gibati nako nga naglakaw sa tubig, nianang higayuna akong gibati nga gipuno ni Jesus ang akong kamot ug nagsugod ako paglakaw.
Adunay mga tawo nga, sa pagtan-aw sa unsay nahitabo, mihilak, nag-ampo ug gipakpak ang ilang mga kamot.
Sukad niadto ang akong wheelchair natapos sa usa ka eskina, gigamit ra nako kini kung maghimo ako taas nga mga pagbiyahe, apan gisulayan ko nga dili na kini magamit tungod kay karon ang akong mga bitiis nakapugong nako nga matul-id.

Karon, 4 ka bulan pagkahuman sa imong pagkaayo, giunsa ang imong kinabuhi nausab sa espiritwal ug pisikal?
Sa espirituhanon, labi pa akong nag-ampo labi na sa gabii. Mibati ako nga labi ka sensitibo sa pag-ila sa maayo ug daotan, ug salamat sa among pag-ampo, mahimo namon kini mabuntog. Ang maayo kanunay nagdaog sa daotan.
Sa usa ka pisikal nga lebel, usa ka dako nga pagbag-o ang nahibal-an nga dili na ako gigamit ang wheelchair, makalakaw ako ug karon gisuportahan nako ang akong kaugalingon sa usa ka ambulosyon, sa wala pa ako mahimo nga 20 metros, karon mahimo pa ako magbiyahe mga kilometros nga wala gikapoy.

Mibalik ka ba sa Medjugorje pagkahuman sa imong pagkaayo?
Mibalik ako dayon pagkahuman nakong gibawi sa Medjugorje kaniadtong Setyembre 24 ug nagpabilin hangtod Oktubre 12. Pagkahuman namalik ako niadtong Nobyembre.

Napalig-on ba ang imong pagtuo pinaagi sa pag-antos o pag-ayo?
Nagkasakit ako kaniadtong 2004, apan nagsugod ako sa pagduol sa hugot nga pagtuo kaniadtong 2011 sa una kong pag-adto sa Medjugorje sa unang higayon. Karon gipalig-on niya ang iyang kaugalingon sa pagkaayo, apan dili kini kondisyon apan dili kondisyon. Si Jesus ang naggiya kanako.
Kada adlaw nagbasa ako sa Ebanghelyo, nag-ampo ug nagbasa kanunay sa Bibliya.

Unsa man ang gusto nimong isulti sa tanan nga mga tawo nga adunay daghang sclerosis?
Sa tanan nga mga masakiton gusto nako isulti nga dili mawad-an sa paglaum, mag-ampo nga daghan tungod kay ang pag-ampo nagluwas kanato. Nahibal-an ko nga kini lisud, apan kung wala ang krus wala kami'y mahimo. Ang Krus gigamit aron masabtan ang utlanan sa maayo ug daotan.
Ang sakit usa ka regalo, bisan kung wala kita makasabut niini, labaw sa tanan kini usa ka regalo alang sa tanan nga suod sa aton. Isalig ang imong mga pag-antos kang Jesus ug maghatag ka paglaum sa uban, tungod sa imong panig-ingnan nga mahimo nimo makatabang ang uban.
Mag-ampo kita kang Maria aron makaabut sa iyang anak nga si Jesus.

Pag-alagad ni Rita Sberna