"Ang panaghigalaay sa Dios" ni Saint Irenaeus, obispo

Ang atong Ginoo, Pulong sa Dios, ang una nga nanguna sa mga tawo sa pag-alagad sa Dios, unya gihimo silang ilang mga higala ingon mga sulugoon, ingon nga siya mismo ang nag-ingon sa iyang mga tinun-an: «Dili ko na kamo tawagan nga mga sulugoon, tungod kay ang sulugoon wala mahibal-an kung unsa ang gibuhat sa iyang agalon; apan gitawag ko kamo nga mga higala, tungod kay ang tanan nga akong nadungog gikan sa Amahan gipahibalo ko kaninyo "(Jn 15:15). Ang panaghigalaay sa Diyos naghatag sa pagka-imortal sa mga tawo nga mogamit niini sa husto.
Sa sinugdan, gibuhat sa Dios si Adan dili tungod kay kinahanglan niya ang tawo, apan aron makabaton usa ka tawo nga mahatagan niya ang iyang mga kaayohan. Sa tinuud, ang Pulong naghimaya sa Amahan, kanunay nga nagpabilin diha kaniya, dili lamang sa wala pa si Adan, bisan sa wala pa ang tanan nga mga binuhat. Siya mismo ang nagpahayag niini: "Amahan, himayaa ako sa imong atubangan, uban ang himaya nga ania ako uban kanimo sa wala pa ang kalibutan" (Jn 17: 5).
Gisugo niya kami sa pagsunod kaniya dili tungod kay kinahanglan niya ang among serbisyo, kundi aron hatagan ang among kaugalingon sa kaluwasan. Sa tinuud, ang pagsunod sa Manluluwas nalakip sa kaluwasan, ingon nga ang pagsunod sa kahayag nagpasabut nga gilibutan sa kahayag.
Kinsa ang anaa sa kahayag sa tino dili siya ang nagdan-ag sa kahayag ug gipasiga kini, apan kini ang kahayag nga nagdan-ag sa kaniya ug naghimo kaniya nga mahayag. Wala siya gihatag bisan unsa sa kahayag, apan gikan kini nga siya nakadawat sa kaayohan sa himaya ug sa tanan nga uban pang mga bentaha.
Tinuod usab kini sa pag-alagad sa Diyos: wala kini nagdala bisan unsa sa Diyos, ug sa laing bahin wala magkinahanglan ang Diyos sa pag-alagad sa mga tawo; apan sa mga nag-alagad ug nagsunod kaniya, naghatag siya sa kinabuhi nga walay katapusan, pagkadili-madunuton ug himaya. Gihatag niya ang iyang mga benepisyo sa mga nag-alagad kaniya alang sa kamatuoran nga sila nagserbisyo kaniya, ug sa mga nagsunod kaniya sa kamatuoran nga sila nagsunod kaniya, apan wala siya nakabenepisyo sa kanila.
Gipangita sa Dios ang serbisyo sa mga tawo aron adunay higayon, siya nga maayo ug maloloy-on, aron ibubo ang iyang mga benepisyo sa mga magpadayon sa iyang serbisyo. Samtang wala’y kinahanglan ang Dios, ang tawo nanginahanglan nga makig-uban sa Dios.
Ang himaya sa tawo naglangkob sa pagpadayon sa pag-alagad sa Diyos, ug tungod niini ang Ginoo nag-ingon sa iyang mga tinun-an: "Wala ka ako nagpili, apan gipili ko ikaw" (Jn 15:16), sa ingon gipakita nga dili sila ang mga paghimaya kaniya pinaagi sa pagsunod kaniya, apan kinsa, pinaagi sa pagsunod sa Anak sa Dios, gihimaya pinaagi kaniya. Ug usab: "Gusto ko nga kadtong imong gihatag kanako mag-uban kanako kung asa ako, aron ilang mapalandong ang akong himaya" (Jn 17:24).