Pamalandungan karon: Unsa man ang atong ihatag agbalik sa Ginoo sa tanan nga iyang gihatag kanato?

Unsang sinultian ang husto nga mahatagan gibug-aton ang mga regalo sa Diyos? Sa tinuud, ang ilang numero daghan kaayo nga nakaikyas sa bisan unsang lista. Ang ilang pagkahalangdon, kung ingon, naa ug ingon niana bisan usa sa kanila kinahanglan magpadasig kanamo sa pagpasalamat nga walay katapusan sa nagpahatag.
Apan adunay usa ka pabor nga, bisan kung gusto namon, dili kami makaagi sa bisan unsang paagi sa kahilum. Sa tinuud dili kini madawat nga bisan kinsa nga tawo, nga gihatagan usa ka maayong panghunahuna ug may katin-awan, dili kinahanglan maghimo bisan unsang pulong, bisan kung labi ka mobu sa katungdanan, sa diosnon nga kaayohan nga hapit na naton mahinumduman.
Gibuhat sa Diyos ang tawo sa iyang imahe ug dagway. Gihatagan kini kaniya og salabutan ug pangatarungan dili sama sa tanan nga uban pang mga buhing binuhat sa kalibutan. Gihatagan niya siya gahum nga malipay sa dili matugkad nga katahum sa yutan-ong paraiso. Ug sa katapusan gihimo siya nga soberano sa tanan nga mga butang sa kalibutan. Pagkahuman sa limbong sa bitin, nahulog sa sala ug, pinaagi sa sala, kamatayon ug kalisdanan, wala niya biyai ang binuhat sa iyang padulngan. Hinuon, gihatagan siya sa balaod aron matabangan siya, ang mga anghel aron mapanalipdan ug mapanalipdan ug gipadala ang mga propeta aron tadlungon ang mga bisyo ug magtudlo sa hiyas. Uban ang mga hulga sa gipugngan nga mga silot ug gipapas ang pagkadunot sa kadautan. Uban sa iyang mga saad gipadasig niya ang kaarang sa maayo. Dili kanunay nga gipakita niya nga abante, sa kini o sa kana nga tawo, ang katapusang kapalaran sa maayo o daotan nga kinabuhi. Wala siya interesado sa lalaki bisan kung nagpursige siya sa iyang pagsuway. Dili, sa iyang kaayo wala kami biyaan sa Ginoo bisan tungod sa mga binuang ug kahambog nga gipakita namo sa pagtamay sa mga dungog nga gihatag niya kanamo ug sa pagyatak sa iyang gugma ingon usa ka taghatag. Hinuon, gitawag kita niya gikan sa kamatayon ug gipahiuli sa bag-ong kinabuhi pinaagi sa atong Ginoong Jesu-Cristo.
Niining higayona, bisan kung giunsa ang kaayohan nahimo’g nakapukaw sa labi ka daghang pagdayeg: "Bisan pa usa ka diosnon nga kinaiyahan, wala niya giisip ang iyang pagkaparehas sa Diyos nga usa ka masinahon nga bahandi, apan gihuboan niya ang iyang kaugalingon, nga gihunahuna ang kahimtang sa usa ka sulogoon" (Phil 2, 6-7). Gidala usab Niya ang atong mga pag-antus ug gidala sa Iyang kaugalingon ang atong mga kasakit, alang kanato gihampak siya nga pinaagi sa iyang mga samad kita nangaayo (cf. Is 53, 4-5) ug usab gitubos niya kita gikan sa tunglo, nahimo nga siya alang sa atong kaayohan. (cf. Gal 3:13), ug nahimamat ang labi ka ngil-ad nga kamatayon aron madala kita balik sa usa ka mahimayaon nga kinabuhi.
Wala niya natagbaw ang iyang kaugalingon sa pagtawag kanato balik gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi, hinonoa gihimo usab niya kita nga mga nag-aambit sa iyang kaugalingon nga pagka-Dios ug padayon nga nag-andam alang kanamo usa ka mahangturon nga himaya nga makalabaw sa bisan unsang pagtimbang-timbang sa tawo sa kadako.
Unsa man ang ibalik ta sa Ginoo sa tanan nga iyang gihatag kanato? (cf. Sal 115, 12). Maayo kaayo siya nga wala niya gipangayo nga baylo: malipayon siya sa baylo nga sukli siya sa among gugma.
Kung akong hunahunaon kining tanan, nagpabilin ako nga ingon nahadlok ug nahibulong sa kahadlok nga, tungod sa akong gaan nga pangisip o kabalaka sa wala, kini makapahuyang kanako sa gugma sa Dios ug mahimo’g usa ka hinungdan sa kaulawan ug kaulawan alang kang Kristo.