Pagpamalandong karon: usa ka bag-ong misteryo

Ang Pulong sa Dios nahimo sumala sa unod sa makausa ug alang sa tanan. Karon, tungod sa iyang pagkamabination sa tawo, dali siyang nagtinguha nga matawo sumala sa espiritu sa mga gusto niya ug mahimong usa ka bata nga nagtubo sa pagtubo sa ilang mga hiyas. Gipadayag niini ang iyang kaugalingon sa gidak-on nga nahibal-an kung kinsa ang makadawat niini. Dili kini mapugngan ang kadako nga pagtan-aw sa pagkalabaw sa kasina ug kasina, apan maalamon, hapit sukdon kini, ang katakus sa mga gusto makakita niini. Sa ingon niini ang Pulong sa Dios, samtang gipakita ang kaugalingon sa sukod sa mga moapil niini, bisan pa niana nagpabilin kanunay dili masabut sa tanan, gihatagan ang kataas sa misteryo. Tungod niini nga hinungdan, ang Apostol sa Dios, nga nahibal-an nga naghunahuna sa gilapdon sa misteryo, nag-ingon: "Si Jesus Cristo pareho sa kagahapon, karon ug kanunay!" (Heb 13,8), nga gipasabut sa kini nga paagi nga ang misteryo kanunay bag-o ug dili mawala gikan sa pagsabut sa bisan unsang hunahuna sa tawo.
Natawo si Kristo nga Diyos ug nahimo nga tawo, nagkuha sa lawas nga gitugahan sa usa ka intelihente nga kalag, siya, nga nagtugot sa mga butang nga mogawas bisan diin. Gikan sa silangan ang usa ka bituon nga nagdan-ag sa halapad nga adlaw naggiya sa mga Magi sa lugar diin ang Pulong nagkuha unod, aron pamatud-an nga myste nga ang Pulong nga nahisulat sa balaod ug ang mga propeta milabaw sa tanan nga kahibalo sa mga igbalati ug nagdala sa mga tawo ngadto sa labing kataas nga kahayag sa kinaadman.
Sa tinuud, ang pulong sa balaod ug ang mga propeta, sama sa usa ka bituon, husto nga nasabtan, nagdala sa pag-ila sa pagkakatawo sa Pulong niadtong kinsa pinaagi sa grasya nga gitawag sumala sa pag-uyon sa Diyos.
Ang Dios nahimo nga hingpit nga tawo, wala magbag-o sa bisan unsang butang nga angay sa kinaiyahan sa tawo, gikuha, gipasabut naton ang sala, nga, dugang pa, wala nahisakop niini. Nahimo siya nga tawo aron paghagit sa mapintas nga dragon nga hakog ug dili mapailubon nga mokaon sa iyang tukbonon, nga mao, ang kaliwatan ni Cristo. Si Kristo sa pagkatinuod nagpakaon sa iyang unod diha kaniya. Apan kana nga unod kinahanglan ilisan nga hilo alang sa yawa. Ang unod hingpit nga naguba sa halas nga adunay gahum sa pagkabalaan nga nakatago sa niini. Alang sa tawhanong kinaiyahan, hinoon, kini mahimo’g solusyon, tungod kay kini mahibalik kini sa orihinal nga grasya nga adunay kusog sa pagkabalaan nga ania niini.
Sama ra nga ang dragon, nga nakatago sa iyang hilo sa kahoy sa syensya, nagdaot sa mga tawo, naghimo kaniya nga makatilaw niini, ingon usab sa sama, nga naghunahuna nga molamoy sa unod sa Ginoo, naguba ug gipuo sa gahum sa pagkabalaan nga ania niini.
Apan ang dakung misteryo sa pagkabalaan sa Dios nagpabilin nga usa ka misteryo. Sa unsang paagi nga ang Pulong, nga kauban sa tawo sa panguna sa unod, mahimong parehas nga usa ka tawo ug sa tanan naa sa Amahan? Busa unsaon man ang Pulong sa iyang kaugalingon, nga hingpit nga Diyos sa kinaiyahan, mahimong hingpit nga tawo sa kinaiyahan? Ug kini nga wala’y pagdili bisan sa diosnon nga kinaiya, diin kini ang Diyos, o sa ato, diin siya nahimo nga tawo?
Ang pagtuo lamang ang moabut sa kini nga mga misteryo, nga mao ang hinungdan ug mga sukaranan sa mga butang nga labaw sa tanan nga pagsabut sa hunahuna sa tawo.