Pag-ampo kang Jesus alang sa panabang sa mga pagsulay sa kinabuhi

Labing katahum ug labi ka mahigugmaon sa Ginoo,

mahibal-an nimo ang akong kahuyang

ug ang pagkalisod nga nagsakit kanako;

nahibal-an nimo kung unsa kadaku ang kadaut ug kasakit diin ako nagbakak

ug unsa kadaghan ako gilupig, gisulayan,

nasuko ug puno sa kaguol.

Mianha ako kanimo aron matabangan, nahupayan ug nahupay.

Naghisgot ako sa usa nga nahibalo sa tanan

ug nahibalo sa tanan sa akong mga hunahuna;

sa usa ra nga bug-os makahupay kanako

ug pagluwas.

Nahibal-an nimo ang akong gikinahanglan labaw sa tanan

ug unsa ako kabus ug pag-antus.

Ania ako nagatindog sa imong atubangan nga kabus ug hubo,

nangayo’g grasya ug nagpakiluoy.

Lipaya ang akong kagutom;

ipainit ang akong kabugnaw sa kalayo sa imong gugma;

naglamdag sa akong pagkabuta sa kahayag sa imong presensya;

nahimo nga higayon alang sa pagpailub

ang tanan nga nagbug-at kanako ug nakababag kanako;

ipataas ang akong kasingkasing nganha kanimo

ug ayaw ako pasagdi

ubos sa gibug-aton sa ebidensya.

Mangin maanyag lang ako nga atraksyon

ug ang tanan ko nga kusog,

tungod kay ikaw ra ang akong pagkaon ug ilimnon,

akong gugma ug kalipay,

ang akong katam-is ug ang akong labing taas nga kaayohan.

Amen.