St. Ignatius sa Antioch, Santo sa adlaw alang sa Oktubre 17

Santo sa adlaw sa Oktubre 17
(a.c. 107)

Kasaysayan ni St. Ignatius sa Antioquia

Natawo sa Syria, si Ignatius nakabig sa Kristiyanismo ug sa ulahi nahimo nga obispo sa Antioquia. Sa tuig 107, ang emperador nga si Trajan mibisita sa Antioch ug gipugos ang mga Kristiyano sa pagpili tali sa kamatayon ug apostasiya. Wala ilimod ni Ignatius si Kristo ug busa gihukman nga ipapatay sa Roma.

Kilala si Ignatius sa pito nga sulat nga gisulat niya sa taas nga panaw gikan sa Antioquia paadto sa Roma. Lima sa kini nga mga sulat alang sa mga simbahan sa Asia Minor; giawhag nila ang mga Kristiyano nga magpabilin nga matinud-anon sa Diyos ug sundon ang ilang labaw. Gipasidan-an kini sila batok sa mga erehes nga doktrina, nga naghatag kanila mga lig-on nga kamatuuran sa tinuohan nga Kristiyano.

Ang ikaunom nga sulat alang kay Polycarp, obispo sa Smyrna, nga sa ulahi nagpakamartir alang sa pagtuo. Ang katapusang sulat mihangyo sa mga Kristiyano sa Roma nga dili unta nila hunongon ang iyang pagkamartir. “Ang gihangyo ko lang kanimo mao nga tugotan mo ako sa paghalad sa akong dugo sa dugo. Ako ang lugas sa Ginoo. mahimo ba nga ako mapalong gikan sa ngipon sa mga hayop aron mahimo’g dili hinlo nga tinapay ni Kristo “.

Maisogon nga nahimamat ni Ignatius ang mga leon sa Circus Maximus.

Pagpamalandong

Ang dakong kabalaka ni Ignatius alang sa panaghiusa ug kahusay sa Simbahan. Labi pang kadako ang iyang kaandam nga mag-antus sa pagkamartir kaysa ihikaw ang iyang Ginoong Jesukristo. Wala niya gipunting ang iyang kaugalingon nga pag-antus, apan sa gugma sa Dios nga nagpalig-on kaniya. Nahibal-an niya ang presyo sa pasalig ug dili igalimod si Cristo, bisan aron maluwas ang iyang kaugalingon nga kinabuhi.